ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชา
การหว่านไถ อย่างอริยะ
๕๓๑
ครั้นไถและหว่านแล้ว จงบริโภคเถิด”
เมื่อพระผู้มีพระภาคเจ้าจะทรงแสดงว่า พระองค์เป็น
ผู้ไถผู้หว่านชั้นเลิศในโลก จึงได้ตรัสว่า “ดูก่อนพราหมณ์ แม้เรา
ก็ไถและหว่าน ครั้นไถและหว่านแล้ว ก็บริโภค” พราหมณ์คิดว่า
“สมณะนี้กล่าวว่า แม้เราก็ไถหว่าน แต่เราไม่เห็นแอกหรือไถซึ่ง
เป็นเครื่องทํานาของมหาสมณะรูปนี้เลย” จึงตรวจดูพระผู้มี
พระภาคเจ้าตั้งแต่พื้นพระบาทจนถึงปลายพระเกศา เพราะตน
สำเร็จวิชาดูลักษณะ พราหมณ์รู้ทันทีว่าสมณะนี้สมบูรณ์ด้วย
ลักษณะประเสริฐ ๓๒ ประการได้สั่งสมบุญญาธิการไว้เป็นอย่างดี
ก็คิดว่า ข้อที่สมณะพูดมุสามิใช่ฐานะที่จะเป็นไปได้ จึงตอบโต้
พระองค์ไปว่า “ข้าพเจ้าไม่เห็นแอก ไถ ผาล ปฎิก หรือ
โคทั้งหลายของท่านพระโคดมเลย เมื่อเป็นเช่นนี้ท่านพระโคดม
ยังกล่าวว่า แม้เราก็ไถ และหว่าน ครั้นไถและหว่านแล้วก็บริโภค
ข้าพเจ้าอยากทราบว่าพระองค์ทรงมีการไถนาด้วยวิธีการอย่างไร”
พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสตอบว่า “ศรัทธาของเราเป็นพืช
ความเพียรเป็นฝน ปัญญาของเราเป็นแอกและไถ หิริเป็นงอนไถ
ใจเป็นเชือก สติของเราเป็นผาลและปฏิก เรามีกายคุ้มครองแล้ว
มีวาจาคุ้มครองแล้ว เป็นผู้สำรวมแล้วในการบริโภคอาหาร เรา
ทำการดายหญ้า คือ วาจาสับปลับด้วยคำสัตย์ โสรัจจะของเรา