ธรรมะเพื่อประชา : หน้า 46/591

ธรรมะเพื่อประชา เสียงร้องปริศนา ๔๕ วานรที่อยู่ในป่าก็เลยส่งเสียงขึ้นเป็นเสียงที่หก ส่วนกินนรก เหมือนกันคิดถึงนางกินรีที่เคยครองคู่ด้วยกันที่ป่าก็ร้องเป็น เสียงที่เจ็ด ขอให้พระองค์ปลดปล่อยสัตว์เหล่านั้นไปเถิด ส่วนเสียง ที่แปดนั้น เป็นเสียงที่เปล่งอุทานถึงพระนิพพานของพระปัจเจก พุทธเจ้าก่อนที่จะปรินิพพานว่า มหาชนใดได้ร่วมบุญบูชา พระธาตุของเราย่อมเข้าถึงสุคติโลกสวรรค์ ขณะนี้พระองค์ ปรินิพพานแล้ว ขอมหาบพิตรจงบำเพ็ญบุญกับพระปัจเจกพุทธ เจ้าเถิด” พระราชาสดับดังนี้ ทรงดีพระทัยยิ่งนัก สั่งยกเลิกการ บูชายัญทั้งหมด และทำตามคำแนะนำของพระโพธิสัตว์ ได้ ฌาปนกิจสรีระของพระปัจเจกพุทธเจ้าด้วยสักการะใหญ่ ทั้งได้ บูชาและดำรงอยู่ในโอวาทของพระโพธิสัตว์จนตลอดชีวิตของ พระองค์ จะเห็นว่า การที่ได้ผู้รู้เป็นกัลยาณมิตร นับเป็นโชคดี อย่างมหาศาล เพราะผู้รู้ผู้บริสุทธิ์ จะช่วยประคับประคองเรา ให้ดำรงอยู่ในเส้นทางชีวิตที่ถูกต้องดีงามตลอดไป โดยเฉพาะผู้รู้ ภายใน คือพระธรรมกาย เป็นผู้รู้ที่เมื่อเข้าใกล้แล้ว จะมีแต่ ความสุข ความปลอดภัยในชีวิต บุญบารมีของเราก็เพิ่มขึ้นด้วย ดังนั้นพวกเราต้องเข้าไปใกล้ชิดท่านผู้รู้ที่อยู่ภายในให้ได้กันทุกคน