เสียงสาธุการ ของเทวดา : หน้า 521/591

เสียงสาธุการ ของเทวดา ๕๒๐ ทบทวนหรือใช้บ่อยๆ ไม่นานก็ลืม ท่านจึงบอกว่าการไม่ท่องบ่น เป็นมลทิน เหมือนของกินหากไม่กินมันก็เน่า ของเก่าหากไม่นำ มาเล่าบ่อยๆ เดี๋ยวก็ลืม บ้านเรือนของเราก็เช่นกัน ต้องหมั่น ดูแลรักษาปัดกวาด เช็ด ให้แลดูสะอาดตา มิเช่นนั้นฝุ่นละออง ก็จะจับ สรีรยนต์ของเราก็เช่นกัน ต้องหมั่นอาบนํ้าชาระล้าง ร่างกาย ไม่ให้มีกลิ่นที่ไม่พึงปรารถนา ตั้งแต่กลิ่นตัว กลิ่นปาก กลิ่นเสื้อผ้า ความไม่สะอาดเป็นมลทินของผิวพรรณ ต้องให้ สะอาด เราจึงจำเป็นต้องชำระล้างร่างกายให้หอมไปด้วยกลิ่นศีล กลิ่นธรรมเท่านั้น สิ่งที่เป็นมลทินยิ่งกว่านั้น คือความประมาท ความประมาทเป็นมลทินของใจ และเป็นภัยในวัฏฏะ สามารถ ฉุดให้เราพลัดไปบังเกิดในอบายภูมิได้ มลทิน คือความประมาทนี้ เป็นสิ่งที่ต้องให้ความสําคัญ อย่างยิ่ง อย่าให้มาเกาะกินใจของเราได้ เพราะความไม่ ประมาทเป็นทางรอดในสังสารวัฏ ช่วยปิดประตูนรก ยกใจขึ้นสู่ สวรรค์นิพพานได้ มีเรื่องเล่าว่า *ในวัดโกฏิบรรพต มีภิกษุหนุ่มรูปหนึ่งท่องมนต์บท *มก. เล่ม ๑๔ หน้า ๑๑๘