ศาลาแห่งบุญและการสร้างสรรค์ : หน้า 504/591

Dsuem ประชาช ดำรงตน บนหนทางสู่สวรรค์ ๕๐๓ สหายทั้ง ๓๓ คนได้ปรึกษากันว่า จะสร้างศาลาเป็นที่พักถาวร สำหรับมหาชนตรงทางสี่แยก จึงสั่งให้หาช่างมา แล้วเริ่มสร้าง ศาลาหลังใหญ่ มฆมาณพมีภรรยา 4 คน คือ นางสุชาดา นางสุธรรมา นางสุจิตรา และนางสุนันทา นางสุธรรมาอยากมีส่วนบุญใน การสร้างศาลาหลังใหญ่นั้น จึงจ้างช่างไม้ให้ทําช่อฟ้าอย่างดี ให้นำไปติดตั้งไว้บนศาลา พร้อมกับให้เขียนป้ายว่า ศาลาสุธรรมา ศาลาหลังนี้มี ๓ ส่วน คือ ส่วนหนึ่งทำเป็นที่พักของผู้หลักผู้ใหญ่ ส่วนหนึ่งสำหรับพวกคนยากคนจน อีกส่วนหนึ่งสำหรับคนเจ็บป่วย นางสุนันทาอยากได้บุญบ้าง จึงให้ขุดสระบัวไว้ใกล้ๆ ใครมาเยือนศาลาหลังนี้ ก็สามารถลงไปอาบได้ตามชอบใจ นางสุจิตราให้ปลูกพุ่มไม้ดอกไม้ประดับ และไม้หอมนานาพันธุ์ ทุกคนที่มาพักศาลาแห่งนี้ ต่างอดไม่ได้ที่จะต้องไปเดินเที่ยวใน สวนนี้ ส่วนนางสุชาดากลับคิดว่า บุญใดที่สามีของเราได้ทำไว้ ก็เหมือนนางเป็นคนสร้างด้วย จึงเอาแต่เที่ยวส่องกระจก ตกแต่งประดับประดาร่างกายเท่านั้น เมื่อมฆมาณพละจากมนุษยโลก ได้ไปบังเกิดเป็นท้าว สักกะบนสวรรค์ชั้นดาวดึงส์ เพื่อนบ้านทั้ง ๓๒ คน เป็นเทพบุตร เกิดในสำนักของท้าวสักกะ ปราสาทชื่อไพชยนต์ของท้าวสักกะ