ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชา
จงฉลาดในการใช้ทรัพย์
៤៩៧
นี้เป็นประโยชน์ที่จะพึงถือเอาจากทรัพย์ ใช้จ่ายทรัพย์ให้เป็น
ประโยชน์ข้อที่ ๓
อีกประการหนึ่ง เมื่อทำทั้งสามข้อนั้นแล้ว ย่อมถือเอา
ประโยชน์จากทรัพย์ด้วยการทำพลีกรรม ๕ ประการ ได้แก่
ญาติพลีคือบำารุงญาติ อติถิพลีคือต้อนรับแขก ปุพพเปตพลีคือ
ทําบุญอุทิศให้ผู้ที่ล่วงลับ ราชพลีคือบริจาคทรัพย์เพื่อส่วนรวม
และเทวตาพลีคือทำบุญอุทิศให้เทวดา นี้เป็นประโยชน์ที่จะพึงถือ
เอาจากทรัพย์ข้อที่ ๔
ดูก่อนคฤหบดี เมื่ออริยสาวกทำสิ่งทั้ง ๔ อย่างแล้ว
ประการที่สําคัญที่สุด คือ อริยสาวกย่อมใช้จ่ายทรัพย์ของตน
เพื่อบำเพ็ญทักษิณาทานเกื้อกูลในหนทางสวรรค์ มีวิบากเป็นสุข
ยังอารมณ์เลิศให้เป็นไปด้วยดีในสมณพราหมณ์ผู้เป็นเนื้อนาบุญ
มุ่งที่จะดับทุกข์ให้หมดสิ้นไป นี้เป็นข้อที่ ๕ บุคคลใดใช้จ่าย
ทรัพย์บำเพ็ญประโยชน์ทั้ง ๕ ประการนี้สมบูรณ์ ย่อมไม่เดือดร้อน
ทั้งในภพนี้และภพหน้า เพราะตนเองได้ถือเอาประโยชน์จาก
ทรัพย์อย่างแท้จริง” ท่านเศรษฐีได้ฟังพระพุทธดำรัสดังนี้ รู้สึก
ปีติเบิกบานในการกระทําของตนเองยิ่งนัก เพราะท่านบำเพ็ญ
ได้อย่างสมบูรณ์ทุกข้อ
จากเรื่องนี้ จะเห็นได้ว่าพระบรมศาสดาของเรานั้น