ข้อความต้นฉบับในหน้า
Dsuem ประชาช
รวยแต่ไม่มีบุญได้ใช้ทรัพย์
*ในสมัยพุทธกาล ที่เมืองสาวัตถีมีเศรษฐีชื่อ อาคันตุกะ
เป็นผู้มั่งคั่ง มีทรัพย์สมบัติมากมาย แต่ไม่ยอมใช้ทรัพย์ หรือนํา
ทรัพย์ออกสงเคราะห์แก่ผู้อื่นเลย เมื่อมีคนนำโภชนาหารที่
ประณีตมาให้ เขาจะไม่ยอมรับประทาน จะรับประทานแต่
ปลายข้าวกับนํ้าผักดองเท่านั้น หรือเมื่อมีคนนำผ้าอย่างดีมาให้
นุ่งห่ม ก็ปฏิเสธอีก จะใช้สอยก็แต่ผ้าเนื้อหยาบแข็งกระด้าง
ที่คนอื่นใส่แล้วไม่สบายตัว แต่ท่านเศรษฐีกลับใส่แล้วมีความสุข
เมื่อมีคนน่ารถที่เป็นแก้วแกมทองคําอย่างสวยงามมาให้
ก็ให้นำกลับไป ใช้เพียงรถไม้ธรรมดาๆ เมื่อเขากั้นฉัตรทองให้
ก็ไม่ยอมให้กัน แต่กั้นฉัตรใบไม้แทน ตลอดชีวิตของท่านเศรษฐี
ไม่เคยทําบุญแม้แต่นิดเดียว เมื่อไม่เคยสร้างบุญ จิตใจก็นึกถึง
คุณงามความดีไม่ออก ครั้นตายไปแล้วไปบังเกิดในโรรุวมหานรก
สมัยนั้นทรัพย์สมบัติที่ไม่มีบุตรมารับมรดก ต้องตกเป็นของหลวง
หลังจากเศรษฐีเสียชีวิตไปแล้ว พระราชารับสั่งให้คนขนทรัพย์
สมบัติของเศรษฐีเข้าไปในราชวัง ใช้เวลาขนถึง ๗ วันทีเดียว
หลังจากพระราชาเสวยพระกระยาหารเช้าแล้ว พระองค์
ได้เสด็จไปเข้าเฝ้าพระศาสดา พระพุทธองค์ตรัสทักทายว่า
“หลายวันมานี้ พระองค์เสด็จไปที่ใดจึงไม่เสด็จมากระทําพุทธ-
*มก. เล่ม ๕๙ หน้า ๑๖๑