การเกิดมาเพื่อไปสู่นิพพาน : หน้า 297/591

ธรร คนโง่ได้ยศก็ไม่เกิดประโยชน์ ២៩៦ จุดมุ่งหมายของการเกิดมาเป็นมนุษย์คือการไปสู่อายตน นิพพาน การจะทำให้ได้เช่นนั้น ใจต้องสะอาดบริสุทธิ์ ต้องหลุด พ้นจากกิเลสอาสวะทั้งปวง ที่คอยบังคับบัญชาให้เราเวียนว่าย ตายเกิด โดยต้องอาศัยวิธีการทำหยุดทำนิ่งที่ศูนย์กลางกาย ฐานที่ ๗ ด้วยวิธีการอย่างถูกวิธี ทําสม่ำเสมอทุกวัน ถ้าท่า วันหนึ่งแล้วหยุดไปหลายๆ วันก็ไม่ได้ผล เพราะว่าชั่วโมงหยุด ชั่วโมงนิ่ง ชั่วโมงกลางนั้นน้อยไป แต่ถ้าทำสม่ำเสมอทุกวัน ในทุกอิริยาบถ ให้ใจคุ้นกับศูนย์กลางกายฐานที่ ๗ เมื่อทำบ่อย จะคุ้นเคย จนกระทั่งเราไม่ใช่สิ่งแปลกหน้าสำหรับศูนย์กลางกาย ไม่ช้าศูนย์กลางกายจะต้อนรับเรา ใจของเราจะอยู่ที่ตรงนั้น ตลอดเวลา ไม่ว่าเราจะอยู่ในอิริยาบถใด จะทำภารกิจอันใดก็ตาม ใจจะไม่เคลื่อนออกจากศูนย์กลางกาย หากเราทำได้อย่างนี้ ร่างกายของเราจะเป็นฐานรองรับความบริสุทธิ์ภายใน กระแสธรรมภายในก็จะไหลผ่านตัวเราตลอดเวลา ทำให้เรา สมปรารถนาในชีวิตได้ มีวาระพระบาลีใน ทุมเมธชาดก ความว่า “ยส์ ลทฺธาน ทุมุเมโธ อตฺตโน จ ปเรสญฺจ อนตฺถ จรติ อตฺตโน สาย ปฏิปชฺชติ ผู้มีปัญญาทรามได้ยศแล้ว ย่อมประพฤติสิ่งที่ไม่เป็น