ข้อความต้นฉบับในหน้า
Dsuem ประชาช
อย่าให้เกิดอาการน้อยใจ
๔๖๓
แล้วทูลเรื่องราวทั้งหมดทันที จากนั้นทรงตรัสถามว่า “ข้าแต่
พระผู้มีพระภาคเจ้า ในอดีตกาล เคยเกิดเรื่องเหมือนที่เกิดขึ้น
กับข้าพระองค์หรือไม่” พระบรมศาสดาทรงปรารถนาจะตักเตือน
พระราชา ไม่ให้มองข้ามผู้ที่เคยมีอุปการคุณมาก่อน จึงตรัสว่า
“ดูก่อนมหาบพิตร ใช่จะมีแต่พระองค์เท่านั้นที่ปราชัยเพราะการ
วางตัวเช่นนี้ แม้ในสมัยก่อนก็เคยเกิดเหตุการณ์ทำนองเดียวกับ
พระองค์เช่นกัน” พระราชาได้ฟังดังนั้นยิ่งทำให้พระองค์ปรารถนา
ที่จะสดับเรื่องราวทั้งหมดที่เคยเกิดขึ้น
จึงทูลอ้อนวอน
พระศาสดาว่า “ข้าแต่พระผู้มีพระภาคเจ้า ขอพระองค์โปรด
ตรัสเล่าเรื่องราวเหล่านั้นด้วยเถิดพระเจ้าข้า” พระศาสดา
ผู้เปี่ยมด้วยพระมหากรุณาจึงทรงนำอดีตมาเล่าว่า
ในอดีตกาล มีพระราชาพระนามว่า ธนัญชัย ยุธิฏฐิลโคตร
เสวยราชสมบัติอยู่ที่อินทปัตนครในแคว้นกุรุ ในชาตินั้น
พระโพธิสัตว์เสด็จอุบัติในตระกูลปุโรหิตของพระเจ้าธนัญชัย
ครั้นเติบใหญ่พระโพธิสัตว์ได้รับการศึกษาจากสำนักตักกสิลา
ซึ่งเป็นแหล่งรวมความรู้ของบัณฑิตทั้งหลายในสมัยนั้น เมื่อจบ
การศึกษาแล้ว พระโพธิสัตว์ก็เดินทางกลับมารับราชการ
สนองงานพระเจ้าธนัญชัยที่อินทปัตนคร ได้รับตำแหน่งปุโรหิต
ผู้คอยถวายอรรถธรรมแด่พระราชา สืบต่อจากบิดาของตน
ประชาชนได้ขนานนามพระโพธิสัตว์ว่า วิธูรบัณฑิต