ธรรมะเพื่อประช - ชีวิตของนักสร้างบารมี : หน้า 330/591

ธรรมะเพื่อประช ชีวิต ของนักสร้างบารมี แสดงธรรมให้เอราวัณเทพบุตร และเวสสุวัณเทพบุตรอยู่ จึงคิด ที่จะไปถามปฏิปทาอันเป็นประโยชน์ทั้งต่อชาวสวรรค์และมนุษย์ ไปพร้อมๆ กัน คิดดังนี้แล้ว ท่านได้เข้าสมาบัติเหาะมากราบ นมัสการพระผู้มีพระภาคเจ้า แล้วทูลถามว่า “ข้าแต่พระผู้ มีพระภาคผู้มีพระปัญญาเสมอด้วยแผ่นดิน พระองค์เท่านั้นแล ทรงรู้ชัดซึ่งคติ และความสําเร็จของโลกพร้อมทั้งเทวโลก ข้าพระองค์ขอทูลถามพระองค์อุบาสกผู้ออกบวชเป็นบรรพชิตก็ดี อุบาสกผู้ยังอยู่ครองเรือนก็ดี บรรดาสาวกทั้งสองพวกนี้ สาวก ควรทําอย่างไรจึงจะเป็นผู้ยังประโยชน์ให้สําเร็จ” พุทธองค์ทรงแสดงปฏิปทาของบรรพชิตก่อน ได้ตรัส บอกภิกษุทั้งหลายว่า “ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย ภิกษุพึงเสพ อิริยาบถอันสมควรแก่บรรพชิตเท่านั้น ภิกษุไม่พึงเที่ยวไปใน เวลาวิกาล จึงเที่ยวไปเพื่อบิณฑบาตในบ้านในกาลเท่านั้น รูป เสียง กลิ่น รส และผัสสะ ย่อมยังสัตว์ทั้งหลายให้มัวเมา ภิกษุพึงขจัด ความมัวเมาในธรรมเหล่านั้น อนึ่ง เมื่อภิกษุได้บิณฑบาตแล้ว พึงกลับไปนั่งในที่สงัดแต่ผู้เดียว ไม่พึงส่งใจไปภายนอก ภิกษุไม่ พึงติดในอาหารเหมือนหยาดนํ้าไม่ติดบนใบบัว ฉะนั้น” ส่วนวัตรของคฤหัสถ์พระองค์ทรงสอนว่า “จึงวาง อาชญาในสัตว์ทุกหมู่เหล่า ไม่พึงฆ่าสัตว์เอง ไม่พึงใช้ผู้อื่นให้ฆ่า และไม่พึงอนุญาตให้ผู้อื่นฆ่า สาวกรู้อยู่ ซึ่งเว้นสิ่งที่เขาไม่ให้