ข้อความต้นฉบับในหน้า
คาถากัน ยักษ์ ตอนที่ (๓)
๗๔
ยามเที่ยงคืน เหล่าท้าวมหาราชต่างก็เปล่งรัศมีรุ่งเรือง
ไปเข้าเฝ้าพระผู้มีพระภาคเจ้ายังที่ประทับ หลังจากถวายบังคม
แล้ว ท้าวเวสสุวัณได้ปรารภถึงบริวารของท้าวมหาราชที่ไม่มี
ความเลื่อมใสในพระพุทธศาสนา จึงพากันรบกวนกลั่นแกล้ง
พระภิกษุ ภิกษุณี อุบาสก อุบาสิกา ที่เข้าไปปฏิบัติธรรมในเขต
ของอมนุษย์เหล่านั้น ทำให้ปฏิบัติธรรมกันไม่สะดวก บางท่าน
ได้รับอันตรายถึงกับชีวิต
เพราะความไม่สบายพระทัย ท้าวเวสสุวัณจึงเข้าไป
ถวายบังคมพระผู้มีพระภาคเจ้า เล่าสาเหตุที่อมนุษย์เหล่านั้นไม่
ชอบใจพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เพราะพระองค์สอนให้งดเว้น
จากการฆ่าสัตว์ ลักทรัพย์ ประพฤติผิดในกาม พูดเท็จและ
งดเว้นจากการดื่มสุราเมรัย เหล่าอมนุษย์ที่ทําไม่ได้ จึงไม่พอใจ
พระผู้มีพระภาคเจ้า หาว่ามาสอนในสิ่งที่ทำให้ตนเองเดือดร้อน
จึงกลายเป็นมิจฉาทิฏฐิ คอยกลั่นแกล้งเหล่าพระสาวกที่ตั้งใจ
ปฏิบัติธรรม ท้าวเวสสุวัณจึงมาทูลคาถากันภัยจากอมนุษย์
โดยมีชื่อว่าอาฏานาฏิยรักษ์
ใจความของบทภาษิตนี้เป็นถ้อยคําที่กล่าวนอบน้อมถึง
พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ๗ พระองค์ ตั้งแต่ขอนอบน้อมถึง
พระวิปัสสีพุทธเจ้า พระพุทธเจ้า พระเวสสภูพุทธเจ้า
พระกกุสันธพุทธเจ้า พระโกนาคมนพุทธเจ้า พระกัสสปพุทธเจ้า