ธรรมะเพื่อประชา: ความรักและการให้อภัย : หน้า 232/591

ธรรมะเพื่อประชา ตอบแทน ด้วยความรัก ๒๓๑ คนไม่ดีด้วยความดี พึงชนะคนตระหนี่ด้วยการให้ พึงชนะ คนพูดเหลวไหลด้วยการกล่าวคำจริง” บุคคลผู้เปี่ยมด้วยความโกรธจะไปแห่งหนตำบลใด ย่อม ไม่มีความสุข แม้จะอาบน้ำชำระร่างกายให้สะอาด ทาน้ำหอม ชั้นดีมากมายเพียงไร แต่งตัวสวยงาม มีเครื่องประดับประดา งดงามปานใดก็ตาม ถ้ายังมีจิตใจที่หมองมัว มากด้วยความโกรธ หน้าตาก็ไม่ผ่องใส ผิวพรรณก็ไม่สดชื่น หน้านิ่วคิ้วขมวด สีหน้า แววตาไม่อ่อนโยน กล้ามเนื้อที่บริเวณใบหน้า ที่แขน ที่มือ ที่หัวใจจะเกร็งไปหมด เพราะเลือดสูบฉีดด้วยอารมณ์ที่ร้อนแรง ความงามภายนอกจึงไม่อาจปิดบังความไม่งามภายในใจได้ ซึ่งหากไม่รีบขจัดแก้ไขแล้ว ความไม่พอใจต่างๆ ที่สั่งสมมากเข้า จะกลายเป็นความผูกโกรธ จนกระทั่งกลายเป็นความพยาบาท อาฆาต สิ่งเหล่านี้เป็นนิวรณ์ขัดขวางการทำความดี ทำให้ใจ เป็นทุกข์ เหมือนไฟเผาลนอยู่เป็นนิตย์ ส่วนความเมตตาปรารถนาให้ผู้อื่นเป็นสุข มีความรัก ที่เปี่ยมไปด้วยความปรารถนาดีต่อเพื่อนมนุษย์และสรรพสัตว์ ทั้งหลาย เป็นความรักที่บริสุทธิ์ประดุจมารดารักบุตรของตน ความเมตตาจึงมีอานุภาพ ส่งผลให้เกิดความสุขใจ และความ เย็นใจทั้งผู้รับและผู้ให้ กระแสอันชุ่มเย็นนี้ สามารถพลิกใจ