เสียงร้องปริศนา : หน้า 45/591

เสียงร้องปริศนา ๔๔ ดังนั้น ดีใจมากรีบกลับไปกราบทูลพระราชาถึงเรื่องราวที่ไป พบพระโพธิสัตว์ พระราชาไม่รอช้า รีบเสด็จไปหาพระโพธิสัตว์ ทันที หลังจากกราบนมัสการแล้วทรงทูลถามว่า “ข้าแต่พระคุณ เจ้าผู้เจริญ โยมรู้ว่า ท่านเป็นผู้รู้ฉลาดในเรื่องราวทั้งปวง ขอท่านโปรดชี้แนะด้วยเถิด” พระโพธิสัตว์ตรัสว่า “มหาบพิตร เสียงที่พระองค์ได้ยิน ทั้ง 4 เสียงนั้น ไม่มีอันตรายใดๆ กับพระองค์ นกยางถูกความหิว ครอบงำจึงพูดขึ้นว่า เมื่อก่อนนี้สระมงคลโบกขรณีอุดมสมบูรณ์ เป็นที่อยู่อาศัยมาตั้งแต่บิดาเรา แต่บัดนี้แห้งขอดแล้ว แม้จะ อดอยาก เราก็จะไม่ย้ายที่อยู่ หากพระองค์จะอนุเคราะห์ ขอจง ดูแลไขน้ำเต็มสระเถิด แม่กาอยู่เสาระเนียด ถูกควาญช้าง แกล้งทุกวัน โกรธนายควาญช้างนั้น จึงพูดว่า ใครหนอที่ สามารถทําลายนัยน์ตาของคนผู้นี้ได้ หากจะช่วยกา ขอ พระองค์จงตรัสบอกควาญช้าง อย่าได้แกล้งกาอีก ส่วนแมลงภู่ ที่ช่อฟ้า กัดกินกระพี้ไม้จนถึงแก่น เมื่อมันเจาะแก่นไม้ไม่ได้ ติดอยู่ในนั้นออกไม่ได้จึงร้องขึ้น ขอพระองค์ให้ใครช่วยมันออก มาเถิด นกดุเหว่าที่พระองค์เลี้ยงไว้ ร้องว่า เมื่อไรเราจะพ้นจาก กรงสักที จะได้มีชีวิตอิสระ เนื้อที่พระองค์เลี้ยงไว้คิดถึงนางเนื้อ จึงร้องเป็นเสียงที่ห้า ส่วนวานรที่เลี้ยงไว้ก็เช่นกัน คิดถึงนาง