ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประช
ระแวงภัยที่ควรระแวง
๔๕๗
พระศาสดาสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงสรุปว่า “ดูก่อน ภิกษุ
ทั้งหลาย เธอทั้งหลายเป็นสาวกของเรา ก็ควรที่จะระแวง
สิ่งที่ควรระแวง ระวังสิ่งที่ควรระวัง ป้องกันสิ่งที่ควรป้องกัน
อย่ามองข้ามในสิ่งเล็กๆ น้อยๆ และปล่อยผ่านไปอย่างเฉยเมย
ให้ใช้สติปัญญาใคร่ครวญให้ดี ให้สุขุมรอบคอบในทุกเรื่อง”
ครั้นจบพระธรรมเทศนา ภิกษุทั้ง ๕๐๐ รูป ดำรงอยู่ในอรหัตตผล
จากนั้นพระพุทธองค์ทรงประชุมชาดกว่า “พญาครุฑในครั้งนั้น
คือพระสารีบุตร ส่วนรุกขเทวดาผู้ระวังในสิ่งที่ควรระวังก็คือ
เราตถาคตนั่นเอง”
เราจะเห็นว่า พระบรมศาสดาทรงเป็นผู้มีพระปัญญา
อันบริสุทธิ์ ไม่มองข้ามภัยแม้เพียงเล็กน้อย ยิ่งถ้าเป็นอาสวกิเลส
ที่ขัดขวางต่อการบรรลุธรรม ยิ่งเป็นสิ่งที่ทรงตระหนัก และ
ระมัดระวังเป็นพิเศษ อีกทั้งยังทรงตักเตือนพระสาวกให้รู้จัก
ชำระกาย วาจา ใจให้สะอาดบริสุทธิ์ โดยให้ตั้งใจปฏิบัติธรรม
ให้มาก นับเป็นบุญลาภอันประเสริฐของพวกเรา ที่ได้มารู้จัก
พระธรรมคําสั่งสอนของพระองค์ ขอให้ทุกท่านสำรวมระวัง
ระแวงสิ่งที่ควรระแวง ระวังสิ่งที่ควรระวัง โดยเฉพาะอาสวกิเลส
ทั้งหลายจงอย่าได้ดูเบาทีเดียว ให้มีสติ และรู้เท่าทันกิเลส
ให้พวกเราทุกคนดูพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเป็นแบบอย่าง แล้ว
ก้าวตามรอยบาทพระศาสดากันทุกๆ คน