ธรรมะเพื่อประชาชน : หน้า 426/591

ธรรมะเพื่อประชาช เป็นใหญ่ด้วยธรรม ๔๒๕ *เมื่อพระเทวทัตทําให้พระเจ้าอชาตศัตรูเกิดความ เลื่อมใสแล้ว ก็ไม่สามารถรักษาลาภสักการะที่เกิดขึ้นให้ตั้งอยู่ ได้นาน ลาภสักการะของพระเทวทัตได้เสื่อมไป ตั้งแต่ครั้งที่ มหาชนได้เห็นปาฏิหาริย์ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่ทรงปราบ ช้างนาฬาคิรีที่จะมาประทุษร้ายพระองค์ เหล่าภิกษุได้ประชุม สนทนากันถึงเรื่องนั้นในโรงธรรมสภา ขณะนั้นพระบรมศาสดา ได้เสด็จมาตรัสถามถึงเรื่องที่สนทนากัน เมื่อเหล่าภิกษุกราบทูล แล้ว พระพุทธองค์จึงตรัสว่า “ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เทวทัตมิใช่ ทําลายลาภสักการะที่เกิดแก่ตนให้เสื่อมไปในบัดนี้เท่านั้น แม้ในกาลก่อนก็ยังทำลายลาภสักการะ ให้เสื่อมไปแล้วเช่นกัน” จากนั้นพระองค์ทรงนำาเรื่องในอดีตมาตรัสเล่าว่า เมื่อครั้งที่พระเจ้าพรหมทัตเสวยราชสมบัติอยู่ในกรุง พาราณสี พระโพธิสัตว์ได้เป็นปุโรหิตของพระราชา เป็นผู้จบ ไตรเพท และศิลปศาสตร์ ๑๘ ประการ รอบรู้ปฐวีวิชัยมนต์ คือ มนต์กลับใจให้หลง วันหนึ่งพระโพธิสัตว์คิดจะทบทวนมนต์ จึงนั่งสาธยายมนต์บนหินดาด เนินผาแห่งหนึ่ง ปกติมนต์นั้น หากผู้มีใจวอกแวก หรือความทรงจําไม่ดี ก็จะไม่สามารถทำให้ มีฤทธานุภาพได้ ปุโรหิตจึงต้องไปสาธยายในที่สงบวิเวก แต่ที่ *มก. เล่ม ๕๗ หน้า ๔๗๔