ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชาชll
ผู้จรรโลงพระพุทธศาสนา
๕๑๕
ปกติเช่นเดิม และโปรดให้ประดิษฐานปาสาณเจดีย์ไว้ข้างบน
บรรจุพระธาตุไว้ในวิหาร ๔๔,๐๐๐ วิหาร ทรงไหว้พระมหาเถระ
แล้วตรัสถามว่า “การที่โยมบริจาคทรัพย์ถึง ๙๖ โกฏิ ให้สร้าง
วิหารไว้ถึง ๘๔,๐๐๐ วิหาร โยมได้ชื่อว่าเป็นทายาทในพระพุทธ-
ศาสนาหรือยัง”
พระมหาเถระทูลว่า “ถวายพระพร มหาบพิตรยังเป็น
คนภายนอกพระศาสนาอยู่ พระองค์เป็นเพียงปัจจัยทายก คือ
ผู้ถวายปัจจัยเท่านั้น หากผู้ใดให้บุตรหรือธิดาของตนได้ออกบวช
ผู้นั้นจึงจะชื่อว่า เป็นทายาทของพระศาสนา” พระเจ้าอโศกทรง
สดับเช่นนั้น ก็ทรงอนุญาตให้พระโอรส และพระธิดาซึ่งมีกุศล
จิตศรัทธาอยู่แล้วออกบวช ทำให้พระพุทธศาสนาแผ่ขยายออก
ไปไกลถึงลังกาทวีป และขยายออกไปทั่วโลกด้วย ยุคนั้นถือว่า
เป็นยุคที่พุทธศาสนาเจริญรุ่งเรืองมากทีเดียว
นั่นเป็นเพราะความเลื่อมใสอันไม่มีประมาณใน
พระรัตนตรัย มาในยุคสมัยนี้ ก็เป็นอีกยุคสมัยหนึ่งที่พวกเรา
ทุกคนกําลังช่วยกันจรรโลงพระพุทธศาสนาให้สืบทอดยาวนาน
ต่อไป ให้เป็นที่พึ่งแก่มวลมนุษยชาติ พวกเราจะเป็นผู้มีส่วน
อย่างสำคัญในการที่จะยอยกพระพุทธศาสนา เป็นกัลยาณมิตร
ให้ชาวโลกได้หันมาประพฤติปฏิบัติธรรม แล้วสันติภาพที่ทุกคน