นิทานไก่ป่าและแมวเจ้าเล่ห์ : หน้า 169/591

Bsual สำรวมอินทรีย์ นำ ชีวี พ้นทุกข์ ១៦៨ ผูกพันกับนาง อยากลาสิกขาพระเจ้าข้า” พระศาสดาได้ทรง สดับดังนั้น ทรงปรารถนาจะตรัสเตือนสติภิกษุหนุ่มให้ได้คิด จึงทรงนำอดีตนิทานมาตรัสเล่าว่า ชาติหนึ่งที่พระบรมพระโพธิสัตว์เกิดเป็นไก่ป่า มีบริวาร หลายร้อยตัว อาศัยอยู่ในป่าหากินกับเหล่าบริวารอย่างสงบสุข ตลอดมา โดยไม่มีภัยอันตรายใดๆ เกิดขึ้น กระทั่งมีนางแมวตัว หนึ่งมาอาศัยอยู่ในอาณาบริเวณใกล้เคียงกับสถานที่ที่พระ โพธิสัตว์กับเหล่าบริวารอาศัยอยู่ นางแมวตัวนั้นได้ใช้กลอุบาย ล่อลวงให้ไก่ทั้งหลายตายใจหลงเข้าไปหากินในถิ่นของมันว่า ในป่าที่มันได้อาศัยอยู่ มีอาหารอุดมสมบูรณ์มาก ไม่อดอยาก ยากแค้นเลย เมื่อไก่ทั้งหลายหลงเชื่อต่างพากันเข้าไปหากิน ในป่านั้น นางแมวเจ้าเล่ห์ได้จับไก่ป่าบริวารของพระโพธิสัตว์กิน จนหมด และปรารถนาจะล่อให้ไก่พระโพธิสัตว์เข้าไปอีก แต่ พระโพธิสัตว์รู้เท่าทันเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้น จึงไม่ยอมประมาท แมวเจ้าเล่ห์คิดว่า เจ้าไก่ตัวนี้ช่างอวดดีเหลือเกิน ไม่รู้ ว่าเราเป็นแมวเจ้าอุบาย เราควรที่จะเล้าโลมว่า จะยอมเป็น ภรรยาของมัน เมื่อมันหลงเชื่อเรา แล้วตกอยู่ในอำนาจของเรา เราจะสําเร็จโทษมันในภายหลัง เมื่อคิดอุบายเช่นนี้แล้ว นาง แมวได้เข้าไปหาพระโพธิสัตว์ แล้วพูดขึ้นด้วยคำพูดที่อ่อนหวานว่า