ธรรมะเพื่อประชาชน : หน้า 316/591

ธรรมะเพื่อประชาช ละความโกรธกันเถอะ ๓๑๕ เวลาในโลกนี้แสนสั้น แต่ชีวิตหลังความตายยาวนานนัก นักปราชญ์บัณฑิตทั้งหลายผู้มองเห็นทุกข์ในอบายภูมิ เห็นสุขใน สุคติโลกสวรรค์ และเห็นเอกันตบรมสุขในอายตนนิพพาน จึง ละชั่วทั้งทางกาย วาจา ใจ หมั่นสั่งสมบุญกุศลอยู่เป็นนิตย์ และ ทําใจให้ผ่องใสด้วยการฝึกฝนใจให้หยุดนิ่งเป็นประจำสม่ำเสมอ เพื่อชีวิตในโลกนี้จะได้มีคุณค่า และเพื่อชีวิตในสัมปรายภพที่ ประเสริฐยิ่งๆ ขึ้นไป พวกเราควรดำเนินรอยตามปฏิปทาของ ผู้รู้เหล่านั้น ชีวิตจะได้ไม่ผิดพลาด ไม่พลัดหลงไปทนทุกข์ ทรมานในอบายภูมิ เราทุ่มเทสร้างบารมีบนโลกมนุษย์เพียงไม่กี่ปี แต่สิ่งที่ได้กลับมานั้น เป็นสิ่งที่มีอานิสงส์ยิ่งใหญ่ไพศาล แม้ ตัวเราเองก็คาดไม่ถึง จะเกิดความภาคภูมิใจที่ได้ทำแต่สิ่งที่ดี ที่สุดให้กับชีวิต สมกับเป็นชีวิตของนักสร้างบารมีที่เกิดมาอย่าง มีเป้าหมาย คือสร้างบารมีเพื่อไปให้ถึงที่สุดแห่งธรรม มีวาระพระบาลีใน จุลลโพธิชาดก ความว่า “เอวํ มนฺทสฺส โปสสฺส สารมุภา ชายเต โกโธ อคฺคีว ติณกฏฐสฺมิ นิหียติ ตสฺส ยโส อนินฺโท ธูมเกตูว อาปูรติ ตสฺส ยโส พาลสฺส อวิชานโต โสปิ เตเนว ฑยุหติ โกโธ ยสฺส ปวฑฺฒติ กาฬปกเขว จนฺทิมา โกโธ ยสฺสูปสมุมติ สุกุกปกเขว จนทิมา