ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชาช
ผู้มีความเที่ยงธรรม
๔๓๗
แต่เพราะเขาดำรงอยู่ในตำแหน่งนั้น เมื่อเขาพูดคำไหนก็ต้อง
เป็นค่านั้น
ต่อมามีพ่อค้าน่าม้ามา ๕๐๐ ตัว จากแคว้นอุตตราปถะ
เพื่อขายแก่พระเจ้าพรหมทัต พระเจ้าพรหมทัตตรัสเรียกบุรุษ
นั้นให้มาตีราคา เขาตีราคาม้า ๕๐๐ ตัว เพียงแค่ข้าวสาร ๑ ทะนาน
แล้วให้เอาม้าไปไว้ในคอก เมื่อเป็นเช่นนั้นพวกพ่อค้าก็จนปัญญา
ครั้นหมดที่พึ่งจึงไปหาพระโพธิสัตว์ แล้วเล่าเรื่องราวทั้งหมด
ให้พระโพธิสัตว์ฟัง พระโพธิสัตว์ได้ออกอุบายให้พ่อค้าม้าไป
ติดสินบนบุรุษนั้น ด้วยการให้บุรุษนั้นตีราคาข้าวสาร ๑ ทะนาน
เท่ากับเมืองทั้งเมือง เมื่อบุรุษนั้นตอบตกลงจึงพากันไปเข้าเฝ้า
พระราชา
พระโพธิสัตว์และอำมาตย์ทั้งหลายพากันไปเข้าเฝ้า
พระราชาด้วย เมื่อไปถึงพ่อค้าได้กราบทูลว่า “ข้าแต่สมมติเทพ
ข้าพระองค์รู้มาว่า ม้า ๕๐๐ ตัว มีราคาเท่าข้าวสารทะนานหนึ่ง
แต่ข้าวสารทะนานหนึ่ง พวกข้าพระองค์ไม่รู้ว่ามีราคาเท่าไร
ขอพระองค์โปรดถามพนักงานตีราคาดูเถิด” พระราชาตรัสถาม
บุรุษนั้น บุรุษนั้นกราบทูลว่า “มีราคาเท่ากับเมืองพาราณสีทั้ง
ภายนอกและภายใน พระเจ้าข้า”
ครั้งก่อนบุรุษนั้นตีราคาม้า ๕๐๐ ตัว เท่าข้าวสาร ๑ ทะนาน