ข้อความต้นฉบับในหน้า
ความโกรธ ทำให้เสียประโยชน์
ครั้นส่งถึงอีกฝั่งแล้ว เขาทวงถามค่าจ้าง ด้วยคาดหวังว่า
จะได้สิ่งของเป็นเครื่องตอบแทนที่มีค่ามากกว่าเงินทอง แต่พระ
ดาบสกล่าวให้ธรรมทานว่า “ดูก่อนพ่อ หากท่านหวังความ
เจริญในอาชีพนี้ ท่านจงตกลงราคาค่าจ้างจากคนโดยสารก่อนที่
จะข้ามฝาก เพื่อให้เป็นที่พอใจกันทั้งสองฝ่าย จึงจะเป็นการดี
จะได้ไม่ต้องมาทะเลาะกัน ทำให้หลายๆ ครั้งที่ท่านไม่ได้ทรัพย์
เพราะมีการทะเลาะกันเป็นเหตุเสียแล้ว” แม้เขาจะพอรู้ว่า
คําสอนนั้นดี แต่เนื่องจากเป็นคนที่มีจิตใจหยาบทราม จึงมุ่ง
เอาแต่ทรัพย์ไม่เอาคําสอน คิดในใจว่า เมื่อดาบสสอนเราแล้ว
เราคงจะได้สิ่งของอย่างใดอย่างหนึ่งจากท่าน
พระดาบสรู้ว่าจิตของเขายังไม่พร้อมที่จะเปิดรับ เพราะ
มีความหมองของกิเลสคือความมักโกรธหนาแน่นอยู่ จึงมีจิต
อนุเคราะห์ กล่าวต่อไปว่า “ดูก่อนนายเรือจ้าง เราจะให้หนทาง
สวรรค์แก่ท่าน เพื่อที่ท่านจะได้พ้นจากอบาย ขอให้ท่านจงมีสติ
ระงับความโกรธ ไม่ว่าจะเป็นในบ้านหรือในป่า จะเป็นทางน้ำ
หรือทางบกก็ตาม ท่านอย่าได้โกรธผู้ใด เป็นอันขาด ครั้นท่าน
ปฏิบัติแล้ว ความเจริญจักมีแก่ท่าน”
ธรรมดาของคนมักโกรธ มักมีดวงปัญญามืดบอด
นายเรือหาได้เชื่อฟังไม่ ทวงถามค่าจ้างว่า “ท่านจะให้ทรัพย์แก่