ข้อความต้นฉบับในหน้า
ตัณหาไม่สิ้นสุด
៩៨
ด้วยธรรม ทรงปกครองทวีปน้อยใหญ่โดยธรรม ให้มนุษย์มีศีล ๕
เป็นอยู่อย่างสะดวกสบายด้วยบุญของพระเจ้าจักรพรรดิ
และ
บุญของพสกนิกรที่ประพฤติธรรม
วันหนึ่งขณะทรงทดสอบกำลังพระบารมีของพระองค์เอง
ทรงปรบพระหัตถ์เพื่อเรียกฝนรัตนะ ทันใดนั้นเอง ห่าฝนรัตนะ ๗
ประการก็ตกลงมาจากอากาศ ทำให้ทั่วภาคพื้นปฐพีดารดาษไป
ด้วยรัตนชาติสูงท่วมหัวเข่า เป็นสมบัติจักรพรรดิตักไม่พร่อง
บรรดาสมบัติทั้งหมดที่มีอยู่บนโลกมนุษย์นี้ พระองค์ทรงมีชนิด
ที่ว่าเลิศที่สุด แต่พระองค์ก็ยังไม่พอพระทัยจึงตรัสถามมหา
อำมาตย์ว่า
“สิ่งที่ทําความเพลิดเพลินในโลกนี้ เรามีพร้อมหมดแล้ว
สุดยอดแห่งเบญจกามคุณทั้งหลายเราได้ครอบครองแล้ว ยังมีที่
ใดอีก ที่จะยังความสำราญให้แก่เราได้ นอกเหนือจากในโลก
มนุษย์นี้”
มหาอำมาตย์ขุนพลแก้วกราบทูลว่า “สวรรค์ชั้นจาตุ
มหาราชิกา พระเจ้าข้า น่ารื่นรมย์กว่าโลกมนุษย์นี้” พระองค์
ทรงเห็นชอบด้วย จึงทรงจักรรัตนะพร้อมด้วยมหาอำมาตย์ข้า
ราชบริพารเสด็จขึ้นสู่สวรรค์ชั้นจาตุมหาราชิกา เมื่อเสด็จไปถึง
ท้าวมหาราชทั้ง ๔ เสด็จมาต้อนรับปฏิสันถารอย่างยิ่งใหญ่