ข้อความต้นฉบับในหน้า
ธรรมะเพื่อประชาช
โกรธกันไปทำไม
๔๔๑
ความสามัคคี คือพลังของหมู่คณะที่จะนำพาไปสู่ความ
สำเร็จ คนเราแม้ว่าต่างคนจะต่างที่มา ต่างวิถีชีวิต ต่างความคิด
จิตใจ
แต่เมื่อมีความสามัคคีรวมเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกัน
ย่อมก่อให้เกิดพลังที่ยิ่งใหญ่ ที่สามารถเอาชนะอุปสรรคต่างๆ
และสรรสร้างสรรพสิ่งให้เกิดขึ้นอย่างมากมาย ยิ่งถ้าได้นำพลัง
แห่งความสามัคคีนี้ ไปสร้างความดีแล้ว ก็ยิ่งก่อให้เกิดสันติสุข
แก่โลกได้อย่างน่าอัศจรรย์ และเมื่อประสบความสุขความสําเร็จ
ก็จะเป็นชัยชนะที่มีแต่ความสุขกันถ้วนหน้า แต่เมื่อใดที่แตกแยก
ความสามัคคี เมื่อนั้นทั้งหมู่คณะย่อมพบความหายนะอย่างไม่มี
ทางหลีกเลี่ยงได้ เพราะความสุขความสําเร็จของหมู่คณะจะเกิด
ขึ้นได้ ก็ต่อเมื่อทุกคนมีความสามัคคี มีเป้าหมายและมีหัวใจ
ดวงเดียวกัน เป็นดวงใจที่ใสบริสุทธิ์หยุดนิ่งอยู่ที่ศูนย์กลางกาย
ในแหล่งแห่งความสําเร็จ ที่จะทำให้ทุกคนมีความคิด คำพูด
และการกระทําที่เป็นหนึ่งเดียวกันทั้งหมด
พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ทรงเปล่งอุทานคาถาไว้ว่า
“บุคคลใดไม่มีความโกรธภายในจิตใจ และก้าวล่วง
ภพน้อยใหญ่มีประการเป็นอันมากเสียได้ เทวดาทั้งหลายไม่
อาจเล็งเห็นวาระจิตของบุคคลนั้น ผู้ปลอดภัย มีสุขไม่มีโศก”
ความโกรธย่อมมีในบุคคลผู้มักโกรธ เมื่อบุคคลใดถูก