ธรรมะและการปฏิเสธความเท็จ : หน้า 124/591

ธรรมะเพื่อประชาช แก้วมณีไม่มีหมอง ๒๓ พระภิกษุสงฆ์เช่นนี้ ย่อมทำให้พวกเดียรถีย์ซึ่งเป็นนักบวชนอก พระพุทธศาสนาต้องเสื่อมจากลาภ หมดความเคารพนับถือ หมดรัศมี ประดุจแมลงหิ่งห้อยสิ้นแสงเมื่อถูกพระอาทิตย์อุทัย สาดส่อง ด้วยเหตุนี้ พวกเดียรถีย์จึงประชุมหารือกันเพื่อใส่ร้าย พระพุทธองค์ ในที่สุดได้สร้างเรื่องว่าอุปัฏฐายิกาของพวกตนถูกฆ่าตาย แล้วหมกศพไว้ในพุ่มไม้ใกล้กับพระคันธกุฎีของพระผู้มีพระภาคเจ้า ซึ่งอันที่จริงพวกเดียรถีย์ได้ส่งอุปัฏฐายิกาของตนให้เข้าไปใน วัดพระเชตวันช่วงเย็น โดยให้เดินสวนทางกับมหาชนที่กำาลัง เดินทางกลับ หลังจากการฟังธรรมของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า แล้วให้เลยไปพักในอารามของอัญญเดียรถีย์ใกล้กับวัดพระเชตวัน ทุกเช้าตรู่ก็ให้ทำทีว่าออกจากวัดพระเชตวันโดยให้เดินสวนทาง กับมหาชนอีกเช่นกัน และเมื่อมีใครถามก็ให้ตอบว่า นางอยู่ใน พระคันธกุฎีเดียวกันกับพระสมณโคดม ผ่านไปได้ ๒-๓ วัน พวกอัญญเดียรถีย์ได้ว่าจ้างนักเลง สุราให้ไปฆ่านาง แล้วให้หมกร่างของนางไว้ระหว่างกองหยากเยื่อ ใกล้ๆ พระคันธกุฎีของพระผู้มีพระภาคเจ้า เมื่อแผนกลั่นแกล้ง สําเร็จไประดับหนึ่ง พวกอัญญเดียรถีย์พากันทำทีค้นหาทั่ว ทั้งเมืองว่า พวกเราไม่เห็นอุปัฏฐายิกาของเรา จากนั้นพากันไป กราบทูลพระราชาว่าคนของตนหายไป เมื่อพระราชาตรัสถามว่า