อุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก : หน้า 17/370

อุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก ๓ ผู้ไม่ประมาท อุปมา ด้วย ๑๓๕ กรรมกร นายพราน นายข้างเรือ หนู งู ไก่ นายขาลาการ (คนจัดดอกไม้) โฟน้ำ พับแดง และช้าง ๔ อานิสงส์ของความไม่ประมาท อุปมา ด้วย ๑๓๖ ดวงจันทร์พันจากหมอก และม้ามีเท่าเร็ว ๕ ความแก่ ความเจ็บ ความตาย อุปมา ด้วย ๑๓๗ ผู้ที่ยืนหยดยอดของสีลาน นายโคลนามแตก และเรือย้ำท่า ๖ ความแก่ อุปมา ด้วย ๑๓๗ ดอกบัวเหี่ยวแห้ง ใบไหม้เหลือง พีถิเอาเหี่ยวแห้ง ด้ายที่กำลังเทอ ทางไปของน้ำ ลม ไฟ เกรียนเก่า และดอกไม้ที่ตกตากแดดไว้ ๗ ความตาย อุปมา ด้วย ๑๓๘ ผลไม้ลูก ฟองน้ำ หายาดน้ำลบพย่อย รอยไหม้ดีดลงในน้ำ เท้าน้ำใหญ่พิ่ม ชาวบ้านที่นอนหลับ แม่ น้ำไหลลงจากเขา น้ำในแม่ น้ำอันน้อย ลูกจ้างรอค่าจ้าง ภาชนะแตกล ไอ้อึที่ถูกดัด ต้นไม้ที่เกิดใกล้ฝัง ก้อนเขะพลี ซึ่นเนื้อในกระหล็ก แมโคจะถูกเชือด สายฟ้าแลบ ความฝัน ภูเขาใหญ่ล้มลงสัตว์ พลบของพระราชา คศลาที่ตกมัน นายขังธนู ยักษ์ ปีศจา ราชสีห์ เสือโคร่ง นักเล่นกล อสรพิษ แพทย์ วิภาธร ผลไม้จากต้นโกคุน่าไม่ซ่า สะมาหภูมิ และภาชนะดิน ๘ การตายก่อนเวลาอันควร อุปมา ด้วย ๑๓๙ ผลไม้จากต้นก่อนสุก ลูกรุนที่ติดสิ่งก่อวาง หนอนไม่ไ่่ผ่อ่อนที่ถูกขวน และน้ำที่เทลงพื้น ๙ อายุ อุปมา ด้วย ๑๔๐ ฝูงปลาในน้อย น้ำในแม่ น้ำอุ่น น้ำไม่ไหลไปต่ำ กงจักรตามรูปรา และตะเกียงน้ำมัน ๑๐ ร่างกาย อุปมา ด้วย ๑๔๕ พยับแดด คนฆ่าโค เรือแล่นไปด้วยกำลังลม พุ่งบี้อ่อน ค่อนไม้ ขวดไม้ จงกลิ้ง คราบ บุคลากรพาเลด สัตว์อับอายแผ่นดิน และฟองน้ำ ๑๑ ลิขิต ๑๔๗ ๑๑.๑ ประโยชน์ของลิขิต อุปมา ด้วย ๑๔๗ เกลือสุก อํามาตย์ ขุนคลัง นายประตู พระเจ้าจักรพรรดิ ผล และ ประตู กิ่งและไม้