ข้อความต้นฉบับในหน้า
Here is the extracted text from the image:
---
๑๓๙
อรูปามัยจากพระไตรปิฎก
ภาพแสดงที่ตั้งจิตทั้ง ๗ ฐาน
ฐานที่ ๑ ปาทะช่องจมูก
“ผู้ซึ่งชำระ”
ฐานที่ ๒ เพลาตา
“ผู้ซึ่งชำระ”
ฐานที่ ๓ จองปลายลิ้น
ฐานที่ ๔ ชื่อแพธนา
ฐานที่ ๕ ปาทะช่องลำคอ
ฐานที่ ๖ ศูนย์กลางกายที่ตั้งจิตดวง
ฐานที่ ๗ ศูนย์กลางกายระหว่างส้นเท้า
2 นิ้วมือ
องค์เมนิเมื่อมินดวงแก้วกลมใสบริสุทธิ์แล้ว ณ กลางกาย ให้รวบอารมณ์สบายๆ กันมิตินั้น จนเหมือนกับว่าดวงมิติมีเป็นส่วนหนึ่งของอารมณ์หากดวงมิตินั้นเกิดอันตรธานหายไป ก็ไม่ต้องนักเสียใจ ให้วางอารมณ์สบาย แล้วนิมิตนั้นขึ้นมาใหม่แทนดวงเก่า หรือเมื่อมิดนั้นไปปรากฏที่อื่น ที่มีโชคศูนย์กลางกาย ให้ค่อยๆ น้อมนิมิตเข้ามา อย่างค่อยเป็นค่อยไป ไม่มีการบังคับ และเมื่ออมนิมิตหมดสนิท ณ ศูนย์กลางกาย ให้วางสติลงไปยังจุดศูนย์กลางของดวงนิมิต ด้วยความรู้สึกคล้ายมีดวงดาวดวงเล็กๆ ดักดวงหนึ่งซ้อนอยู่ตรงกลางดวงนิมิตดวงเดิม แล้วสนใจเอาใจใส่แต่ดวงเล็กๆ ตรงกลางนั้นไปเรื่อยๆ ใจจะปรับจูนหยุดได้ถูกส่วน เกิดการศูนย์และเกิดดวงสว่างขึ้นมาแทนที่ ดวงนี้เรียกว่า “ดวงธรรม” หรือ “ดวงปฐมมรรค” อันเป็นประตูเบื้องต้นที่จะเปิดไปสู่หนทางแห่งมรรคผลนิพพาน
การระลึกถึงนิิมิด สามารถทำได้ในทุกแห่ง ทุกที่ ทุกอิริยาบถ ไม่ว่าจะนั่ง นอน ยืน เดิน หรือขณะทำกิจใดๆ
www.kalyanamitra.org