การค้นหาสมาคมกับนักปราชญ์ในพระพุทธศาสนา อุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก หน้า 38
หน้าที่ 38 / 370

สรุปเนื้อหา

บทความนี้สำรวจแนวคิดเกี่ยวกับการค้นหาสมาคมกับนักปราชญ์ในพระพุทธศาสนา โดยเปรียบเทียบการสังคมกับผู้มีปัญญาให้เหมือนการหาหอมหรือดอกไม้ที่ทำให้สังคมมีความงามและสดใส การรวมตัวกับนักปราชญ์ช่วยให้เกิดการเรียนรู้และเจริญเติบโตทางปัญญา ในขณะเดียวกัน ยังมีการเปรียบเทียบวิธีการเรียนรู้กับสถานการณ์ต่างๆ เช่น น้ำในสระหรือภูเขาที่เต็มไปด้วยต้นไม้ เพื่อเน้นถึงความสำคัญของการอาศัยและการเรียนรู้ในสังคม

หัวข้อประเด็น

-การสมาคมกับนักปราชญ์
-การมีปัญญาในชีวิตประจำวัน
-บทเรียนจากสังคม
-การเจริญเติบโตทางปัญญา
-อิทธิพลของสิ่งแวดล้อมและสังคมต่อการเรียนรู้

ข้อความต้นฉบับในหน้า

อาม อุมมาฉบับจากพระใครพิฆู ๓.๒ การค้นหาสมาคมกับนักปราชญ์ ย่อมเป็นเหมือนบุคคลเอาไปให้อหของหอม แม้อไม่มีกลิ่นหอมฟุ้งไป จะนั้น ขช.(โพร) มก. ๑๘/๒๗ ๓.๓ ขขิตเสมือนของหอมมีกฤษฎาและดอกไม้ เป็นต้น คนผู้ขบขิตก็เหมือนหอด้วยไม่ไม่หอของหอม มีฤดูนาและดอกไม้ เป็นต้น ข.ช. (พุทธ) มก. ๑๙/๑๖๓ ๓.๔ น้ำฝนตกในสระอ่อนได้นั้น ฉันใด แม้การสมาคมกับสัตบุตร ก็ยอดตั้งอยู่ได้ นานเหมือนน้ำในสระ ฉันนั้น ขช.ช (ทั่วไป) มก. ๒๑/๒๓๗ ๓.๕ ภูเขาหินอยู่ในป่าใหญ่ หมู่ไม้เหล่านี้อุดมด้วยเขานั้น เจริญเติบโตในป่า แม้ฉันใด ชนทั้งหลายอาศัยลูกคีรีศรีอัษฎา สมบูรณ์ด้วยเด็ก ย่อมงามงานในโลกนี้ ชนผู้มีปัญญาเห็นแจ้งดี จาคะและสุขะของลูกคีรีศรีอัษฎานั้นแล้ว ย่อมทำตามมาระบุงโดยธรรมซึ่งเป็นทนุสัตว์ไปสุติ พลัดเพลินในโลกนี้ สมบูรณา ย่อมบันเทิงในเทวโลก ฉันนั้น อัง.ปัญจก. (อรฉ) มก. ๑๒/๙๑ ๓.๖ บุคคลเห็นท่านผู้มีปัญญาชีไท มีปกติกล่าวข่มขี เช่นเดียวกับผู้อบูชามทรัพย์ให้ ข.เณร. (เณร) มก. ๓๕/๒๐
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More