ข้อความต้นฉบับในหน้า
๕๕
อุบาสามิใช่มาจากพระใคร? ปฏิญญา
๒.๓.๕ พระผู้นิมพระภาคอัปภิเษกนั้นแวดล้อมแล้ว ไฟโรงประหนึ่งท้องทองอันหอห่ม
ด้วยผ้ากำแพงแดง ประดุจเรืองของอันอันอ้อมอยู่ในท่ามกลางจงบรมพลแดง เสมือนปราสาททองอัน
ล้อมรอบไว้ด้วยเวทีแก้วประพาฬ
ทีปา. (อรรถ) มก. ๑๒/๒๓๗
๒.๓.๕ ท่านผู้เป็นพุทธะ ผู้พันสุดแวดล้อมแล้ว ประหนึ่งเกสรอันแวดล้อมไปด้วยกลีบ
ประดุจธรณีอันแวดล้อมไปด้วยเกสร เสมือนพญาช้างทันอันแวดล้อมไปด้วยช้างบริวารทั้ง
แปดพัน บานว่าวอมห์งศตรัฐอันแวดล้อมไปด้วยงศรีวราเท่านั้น ดังว่าพระเจ้าจักรพรรดิอัน
แวดล้อมไปด้วยเหล่าทงคีร ประดุจท้าวสักกาเทวราชอันแวดล้อมไปด้วยเหล่าทวยเทพ ปาน
ว่าท่าวมหาทพรหมันอันแวดล้อมไปด้วยคณะพรหม.
ทีปา. (อรรถ) มก. ๑๒/๒๖
๒.๓.๖ พระผู้นิมพระภาคเจ้าดังเดียวไปทางใด พารมณ์ คฤหบดี ชาวนามบ
กิจกำลังไล่ไปทางนั่น ๆ เหมือนเมื่อฝนเม็ดใหญ่อดตกลงมา น้ำก็ออไปตามที่ลุ่ม.
อัง.ปัญจก. (ทั่วไป) มก. ๓๓/๔๗
๒.๓.๗ พึงปฏิบัติในพระสรีรของพระอาคต เหมือนที่เขาปฏิบัติในพระสรีรของพระเจ้า
จักพรรดิ.
ทีม. (พุทธ) มก. ๑๓/๑๓๐
๒.๓.๘ หมื่นโลภารถนี้ ธารไว้ดังพระสิมามาสุทธเจ้าเพียงพระองค์เดียว ธารไว้ได้ดัง
พระคุณของพระอาคตดงเดียว ถ้าองค์ที่สองพิงเสด็จอุบัติขึ้น หมื่นโลภรถนี้ก็พึงรอไว้ได้ พึง
หวั่นไหว สั่นคลอน นอนเปื้อน โอนปิไบ เอนปิไบ เรียงไป กระจัดกระจาย พินาศไปไม่พังตบได้ปรับ
เสมือนเรือที่รับจุ้งไว้ได้คนเดียว เมื่อบูรณยืนขึ้นไป เรือพึงตั้งอยู่ได้พอ ถ้าบูรณคนที่สองขึ้นสู่
เรือดังนั้น เรือนั้นจะพังราบราบลงจึงได้หรืิอ
ทีปา. (อเทเร) มก. ๑๕/๒๓๓