อุปมานุภาพจากพระไตรปิฎก อุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก หน้า 174
หน้าที่ 174 / 370

สรุปเนื้อหา

เนื้อหานี้สำรวจแนวคิดเกี่ยวกับความไม่ประมาณในธรรมซึ่งมีความสำคัญในพระไตรปิฎก โดยยกตัวอย่างการเปรียบเทียบความไม่ประมาณกับรอยเท้าต่างๆ เพื่อแสดงให้เห็นถึงความสำคัญและระดับของความไม่ประมาณในกุลธรรมต่างๆ เช่น อำนาจและเกียรติของพระเจ้าและสัตว์

หัวข้อประเด็น

-ความไม่ประมาณในธรรม
-พระไตรปิฎก
-อุปมาในศาสนาพุทธ
-ความสำคัญของกุลธรรม
-การเปรียบเทียบด้วยอุปมา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

13 อุปมานุภาพจากพระไตรปิฎก ๑. ความสำคัญของความไม่ประมาณในธรรม ๑.๑ พระตาคตอตรหันสมมาสัมพุทธเจ้า บันทึกกล่าวว่า เป็นยอดของสัตว์เหล่านั้น ฉันใด ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย กุลธรรมเหล่าใดเหล่านั้น เกียรตินั้นเหมือนกันแล้ว กุลธรรมเหล่านั้น ทั้งหมด มีความไม่ประมาณเป็นมูล ประชมลงในความไม่ประมาณ ความไม่ประมาณ บันทิตกล่าวว่า เป็นยอดกุลธรรมเหล่านั้น อัง.ทสก. (พุทธ) มก. ๑/๔๕ ๑.๒ รอยเท้าของสัตว์ทั้งหลาย ผู้ลักลอบไปบนแผ่นดินใดชนิดหนึ่งทั้งหมดนั้น ย่อมถึง ความประชุมกันในรอยเท้าช้าง รอยเท้าช้าง บันทิตกล่าวว่า เลิกกว่ารอยเท้าสัตว์เหล่านั้น เพราะเป็นรอยใหญ่ แม้นํใด กุลธรรมเหล่าใดเหล่านั้นทั้งหมดนั้น มีความไม่ประมาณเป็น มูลรวมลงในความไม่ประมาณ ความไม่ประมาณบันทิตกล่าวว่า เลิกกว่ากุลธรรมเหล่านั้น ฉันนั้น เหมือนกัน สัง.ม. (พุทธ) มก. ๓๐/๑๒ ๑.๓ พระราชู่น้อย (ชั้นต่ำ) เหล่าใดเหล่านั้นทั้งหมดนั้น ย่อมเป็นผู้ตามเสด็จพระเจ้า จักรพรรดิ พระเจ้าจักรพรรดิ บันทิตกล่าวว่า เลิกกว่าพระราชู่น้อยเหล่านั้น แม้นใด กุลธรรม เหล่าใดเหล่านั้นทั้งหมดนั้น มีความไม่ประมาณเป็นมูล... ฉันนั้นเหมือนกัน สัง.ม. (พุทธ) มก. ๓๐/๑๓๕
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More