อุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก อุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก หน้า 238
หน้าที่ 238 / 370

สรุปเนื้อหา

บทความนี้กล่าวถึงการใช้บริการอุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก เพื่อสอนความเพียรและความมั่นคงในทางธรรม โดยเน้นการแสดงธรรมให้ผู้อื่นรู้ถึงนรก สวรรค์ และนิพพาน พร้อมตัวอย่างการอธิษฐานที่เกี่ยวข้องกับการบรรลุ เป็นต้น. เนื้อหายกตัวอย่างเปรียบเทียบช้างและสิงโตในธรรมและจริยธรรมที่เรียกร้องให้เข้าถึงสภาพจิตใจที่บริบูรณ์

หัวข้อประเด็น

-ความสำคัญของการแสดงธรรม
-อุปมาอุปไมยในพระไตรปิฎก
-การปฏิบัติธรรม
-การบรรลุของภิกษุ
-การสอนธรรมให้ผู้อื่น

ข้อความต้นฉบับในหน้า

๒๕๗ อุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก ภาพประกอบเป็นภาพแสดงให้เห็นช้างและสิงโตในป่า ๑. ผู้แสดงธรรม ๑.๑ เราจักกล่าวให้แจ่มชัด ประหนึ่งยกพระฉัตรพันดวง พระอาทิตย์พันดวงขึ้น ประหนึ่งตามประทีปป่านี้พันดวงที่ส่องเรือน ที่ม. (อรรถ) มก. ๑๓/๘๙ ๑.๒ ธรรมตะขยาย ย่อมร้องบอกความปลอดภัย และความมั่นคงแก่ผู้อื่น ฉันใด ก็ภิญญาผู้ปรารถนาความเพียร ควรแสดงธรรม บอกนรก สวรรค์ นิพพานแก่ผู้อื่น ฉันนั้น มิลิน. ๔๕๒ ๑.๓ ธรรมดาเมฆ คือ ก้อนน้ำ เมื่อดาตลงมา ก็ทำให้แม่น้ำ หนอง สระ ซอก ห้วยระแหงิงบีบ บ้อ เป็นต้น มันเต็ม ฉันใด ภิกษุผู้ปรารถนาความเพียร เมื่อมน ก็อธิษฐาน (การบรรลุ) ตกลงมา ด้วยอาความปรารถนา (การเล่าเรียนพระไตรปิฎก) แล้วควรทำใจของบุคคลทั้งหลายผู้มุ่งต่ออธิษฐานให้บริบูรณ์ ฉันนั้น ข้ออันสมกับคำของพระสาริสุทธเถรว่า พระมหานีโรรังเห็นผู้ที่ควรจะให้รู้ อยู่ในที่ใกล้ตั้งแต่โยชน์ก็ตาม ก็เสด็จไปโปรดให้รู้ทันที มิลิน. ๔๕๖
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More