อุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก : หน้า 187/370

๑๙๕ อุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก ๑๐.๖ เรือแสนไปได้ด้วยกำลังลม ลูกเรือแสนไปได้ด้วยกำลังสายธาร ฉันใด กายอันนี้ฉับลำไป จึงดิ้นไปได้ ฉันนั้น ที่ม. (อรรถ) มก. ๑๔/๐๐ ๑๐.๗ กระดูกเหล่านี้ อันเขาทั้งเลื่อนลาลาด ดูดน้ำเท่าในสารกกล มีสีเหมือนนกพิราบ ความยินดีอะไรล่ำลึกมี เพราะเห็นกระดูกเหล่านั่น ข.ช. (พฤฒ) มก. ๑๗/๑๘๐ ๑๐.๘ เรดเตียนกระท่อม คือ สิริรั่วร้อนสำเร็จด้วยโครงการก่อสร้างนอนทอดด้วยเนื้อร้อยรัดด้วยเส้นเอ็น เติมไปด้วยของไม่สะอาด มีกลิ่นเหม็นน่าเกลียด ที่คนทั่วไป ไปเข้าใจว่านี้ของผู้อื่น และเป็นของตน ข.เคร. (เณร) มก. ๓๕/๔๓ ๑๐.๙ พิจารณาเห็นร่างกายที่เป็นทวีของผม ขน เป็นต้น เหมือนพิจารณาเห็นส่วนเนื่องใหญ่ของพระนคร ที่ม. (อรรถ) มก. ๑๕/๒๒ ๑๐.๑๐ คนที่มีเจ้ามขุมอยู่ในร่างของตน ย่อมเดือดร้อนอยู่เสมอด้วยชาติ ชรา และทุกข์ มีโรค เป็นต้น เหมือนปลาติดเบ็ด ฉะนั้น มม. (อรรถ) มก. ๑๗/๕๓ ๑๐.๑๑ ท่านทั้งหลายงดดูโลดโล่นด้นกระการ ดูจรจากที่พวกคนเฉลิมหาย แต่พวกรู้ซ่าอยู่ไม่ ข.ช. (พฤฒ) มก. ๒๗/๒๖๗ ๑๐.๑๒ ชนเหล่าใดเหล่านึ่ง ย่อมจับอันเป็นอัฐมิ เป็นผู้ผลิตเพลิงในโลก ชื่อว่า จับอาวะที่ไม่พึงปรารถนาพัง ๕ คือ ของหมิ่น ของไม่สะอาด พยายาม และมาระ ภาวะที่ไม่ปรารถนา ๕ อย่างเหล่านี้ มีอยู่ในตัวเองเป็นอดีต ปัจจุบันผู้ดอ และเวลานั้นเหมือนกัน เป็นผู้ผลิตเพลิงในความเกิดในภพ ชื่อว่า จับภาวะที่ไม่ปรารถนั้ง ๕ เหล่านั้น มีอยู่ในภายในอันเป็นดังง ที่เป็นคูฉะนั้น สัง.สฺฌา. (อรรถ) มก. ๒๕/๓๓๑ ๑๐.๓ ไม่านหนอ กายนี้ฉันอนแทนแผ่นดิน คายนี้มีญาณไปปราศ อุปคุลพิพัฒน์แล้ว ราวกับทอ้ใบไม้มีประโยชน์ ฉะนั้น ข.ช. (พฤฒ) มก. ๔๐/๘๖๘