อุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก อุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก หน้า 58
หน้าที่ 58 / 370

สรุปเนื้อหา

เนื้อหานี้หยิบยกอุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎกที่ช่วยให้เห็นความสำคัญของการแสดงธรรมและการฝึกคนให้ออกจากความหลงผิด เปรียบเทียบการดำเนินชีวิตของบุคคลกับการเห็นแสงสว่างในที่มืด และการมีพระรัศมีของพระพุทธเจ้าที่ช่วยให้ผู้คนรู้แจ้งทันที อีกทั้งยังแสดงให้เห็นถึงความสวยงามของคำสอนที่เปรียบเหมือนกับโภชนาอันหวานชื่นที่ให้ผลดีแก่ผู้มีจิตยอมรับ นอกจากนี้ยังกล่าวถึงการเข้าถึงพระธรรมซึ่งรอบรู้ในแง่มุมของความเมตตาและจรรยาอันประเสริฐที่ต้องมีในการปฏิบัติงาน.

หัวข้อประเด็น

-อุปมาอุปไมยในพระไตรปิฎก
-การแสดงธรรม
-การฝึกคนให้รู้แจ้ง
-ความสำคัญของพระรัศมี
-จรรยาที่มีในพระโพธิสมะ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

อุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก ๒.๗.๕ พระจันทร์และพระอาทิตย์ปราจจากมโลทิน ย่อมแม่มกระจ่างในท้องฟ้า ซึ่งปราก จากเมฆฝน ฉันใด ข้าแต่พระองค์ผู้มีพระรัศมีข้างออกแต่พระสิริราศ ผู้เป็นมหามุนี พระองค์ย่อม รุ่งเรืองล่ำสลัวตลอดหลายในลกไทยพระองค์ ฉนั้น. สัง.ส. (เถระ) มก. ๒๕/๑๓๗๗ ๒.๗.๕ พระรัศมีมีวรรณะ ๑ แต่พระสิริระงพระบรมศาสดาทำให้งดงาม และใบแห่งต้น นิคโครได้เป็นวาวว่าวสำเร็จด้วยทองคำ. ชู.ช. (อรรถ) มก. ๑/๑๓๐๙ ๒.๘ การแสดงธรรม การฝึกคน ๒.๘.๑ ภาษิตของพระองค์แจ่มแจ้ง เปรียบเสมือนบุคคลหลายของที่ว่า เปิดของที่ปิด บอกทางแก้คนหลงทาง หรือสองประทีปในที่มืดด้วยคิดว่า ผู้มีจักษุจักเห็นรูป. ม.ม.(ทั่วไป) มก. ๒๐/๖๘ ๒.๘.๒ ทรงเริ่มอนุพุทธกาลเพื่อแสดงธรรม จุดมุ่งหัวใจใหญ่ม doodyssey และดูยังฝน คือ อมต ธรรมให้ตกอยู่. ข.ร. (อรรถ) มก. ๔/๑๙๙ ๒.๘.๓ พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงทราบเวลาแล้ว เสด็จออกจากพระคันธกุฏิ ตรงไปยังพุทธ อาสนะอันประเสริฐ ทรงแสดงธรรม ไม่ให้เวล่วงผ่านไป เหมือนบุรุษมือเอามื้อนี้มุ่งไว้สำหรับ ประกอบยาน ทรงส่งบริษได้ยื่นจิตโน้มไปในสุภา. ม.อ. (อรรถ) มก. ๒/๑๓๓ ๒.๘.๔ บูชาผู้อื่นในส่องเลิกลแล้ว ย่อมไม่ปรารถนาสีเลเหล่านั้น. ฉันใด บุคคลมีจรรยา ของพระโพธิสมะจะย่อมไม่ปรารถนาวะของสมะนะเป็นอันมาก เหล่าอื่น ฉนั้น. อัง.ปัญจก. (ทั่วไป) มก. ๗/๑๒๒ ๒.๘.๕ เราได้ฟังพระวจนะเป็นลูกชิดของพระพุทธเจ้าผู้เป็นเถรแห่งพระอาทิตย์ ซึ่ง ได้รับแจ้งแตงตลอดด้วยธรรมอันละเอียด เหมือนบุคคลยิ่งปลายขนทรายด้วยลูกคร ฉนั้น. ข.เถร. (เถระ) มก. ๕๐/๑๕๕ ๒.๘.๖ ผู้ปิฎามาย่อมดื่มดำคำสอนของพระพุทธเจ้า ซึ่งเป็นธรรมทำพึ่งให้ชื่น มี โอชา เหมือนคนเดินทางไกลดื่นน้ำในน๊ะนั้น. ข.เถร. (ทั่วไป) มก. ๕๔/๑๒๙
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More