ข้อความต้นฉบับในหน้า
๑.๑๓ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเปรียบเหมือนนายเรือที่ดี พระธรรมเปรียบเหมือนเรือ
สงฆ์เปรียบเหมือนผู้อพยพเรือเดินทางถึงฝั่ง
ข.ขฺ. (อรรถ) มค. ๑๙/๒๐
๑.๑๔ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเปรียบเหมือนผู้ชุมทรัพย์ พระธรรมเปรียบเหมือนชุมทรัพย์
พระสงฆ์เปรียบเหมือนชุมภูอุดมทรัพย์
ข.ขฺ. (อรรถ) มค. ๑๙/๒๐
๑.๑๕ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเปรียบเหมือนผู้ประชาชนความไม่มีมั่ง พระธรรมเปรียบเหมือนความไม่มีมั่ง
พระสงฆ์ผสมนาภัยทุกอย่างเปรียบเหมือนชนผู้มีความไม่มีมั่ง
ข.ขฺ. (อรรถ) มค. ๑๙/๒๐
๑.๑๖ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเปรียบเหมือนผู้ปลอบ พระธรรมเปรียบเหมือนการปลอบ พระสงฆ์เปรียบเหมือนชุนผูปลอบ
ข.ขฺ. (อรรถ) มค. ๑๙/๒๐
๑.๑๗ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเปรียบเหมือนมิตรดี พระธรรมเปรียบเหมือนคำสอนที่เป็นประโยชน์แก่กุศล พระสงฆ์เปรียบเหมือนชนผู้ประสบประโยชน์ตน เพราะประกอบประโยชน์กุศล
ข.ขฺ. (อรรถ) มค. ๑๙/๒๐
๑.๑๘ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเปรียบเหมือนบ่อเกิดแห่งทรัพย์ พระธรรมเปรียบเหมือนทรัพย์ที่เป็นสาระ พระสงฆ์เปรียบเหมือนชนผู้ใช้ทรัพย์ที่เป็นสาระนั้น
ข.ขฺ. (อรรถ) มค. ๑๙/๒๐
๑.๑๙ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเปรียบเหมือนบิดาผู้อบรมดโดยธรรม พระธรรมเปรียบเหมือนมรดกอันค่า พระสงฆ์เปรียบเหมือนพวกบุตรผู้สืบมรดก คือ พระสังกัจจายน์
ข.ขฺ. (อรรถ) มค. ๑๙/๒๐
๑.๒๐ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเปรียบเหมือนดอกบัวบาน พระธรรมเปรียบเหมือนน้ำที่เกิดจากดอกบัวในบาน พระสงฆ์เปรียบเหมือนหมู่มรรคที่ดูดซึมจากดอกบัวนั้น
ข.ขฺ. (อรรถ) มค. ๑๙/๒๐
๑.๒๑ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเปรียบเหมือนช่างผู้ทำเครื่องประดับ พระธรรมเปรียบเหมือนเครื่องประดับ พระสงฆ์เปรียบเหมือนพระราชโองการที่ทรงประดับแล้วด้วยพระสังกัจจายน์
ข.ขฺ. (อรรถ) มค. ๑๙/๒๐