ข้อความต้นฉบับในหน้า
๖
อุบาสกไม่ยาจจากพระไตรปิฎก
๔. คุณของพระสงฆ์
๔.๑ หมู่ภิกษุเปรียบเหมือนต้นหัวใหญ่สูงร้อยโยชน์ พระอัครสาวกทั้งสองเปรียบเหมือนลำต้นที่ใหญ่ทั้งสอง ประมาณห้าสิบโยชน์ที่แผ่ทั้งเบื้องขวา และเบื้องซ้ายแห่งต้นไม้ดังกล่าว
สงม. (อรรถ) มก. ๓๐/๔๕๕
๔.๒ สารีบุตรเปรียบเหมือนมารดาผู้ให้เกิด โกศลานะเปรียบเหมือนนามบ่มผู้เลี้ยงทารกซึ่งเกิดแล้ว
ทีป.ปา. (พุทธ) มก. ๑๒/๕๕๘
๔.๓ พระอานนท์เล่าเรียบพระพุทธวจนะ ก็ย่อมยินดีอยู่ในบริษัท ดูคู่วิหารแห่งในศาสนาของพระทคผล
อังกฤษ. (อรรถ) มก. ๒๓/๔๓๖
๔.๔ สรีระของพระมหากัสสปะระดับด้วยมหาปุริสลักษณะ ๗ ประการ ท่านติดตามพระมหาสดา เหมือนนาหวนวาททองที่ติดตามข้างหลัง
ขุน.เณร. (อรรถ) มก. ๓๕/๖๒
๔.๕ ท้องฟ้ามววิจิตรด้วยดวงดาวหลายหลาย ฉันใด พระศาสนาของพระองค์ก็ยังงามด้วยพระอรหันต์ทั้งหลาย ฉันนั้นเหมือนกัน
ขุ.เณร. (อรรถ) มก. ๓๕/๗๒
๔.๖ ภิกษุใดเจริญอาบปานสติให้บรรลุดีแล้ว อบรมแล้วตามลำดับ ตามที่พระพุทธเจ้า ทรงแสดงแล้ว ภิกษุนั้นย่อมทำโลภให้สว่างไสว เหมือนพระจันทร์พลันแล้วจากหมอก ฉะนั้น
ข.ป. (อรรถ) มก. ๕๙/๕๘๖
๔.๗ พระเถระทั้งหลายผู้ตนอ่อนอบรมแล้วบั่นรออยู่ จุดธูปบั่นรอแห่งสีหทักษ์ซึ่ง เป็นสัตว์ประเสริฐ กว่าเหล่าสัตว์ที่เขียวทั้งหลายที่ใกล้ลูกเขา ฉะนั้น
ขุ.เณร. (อรรถ) มก. ๐๕/๘๙
๔.๘ ภิกษุเชยงเป็นหนุ่มอ่อนขวนขวายในพระพุทธศาสนา ภิกษุนั้นย่อมยังโลภให้สว่าง ดูจพระจันทร์ซึ่งพ้นแล้วจากเมฆ ฉะนั้น
ม.ม. (เณร) มก. ๒๑/๕๙