อุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก : หน้า 106/370

๑๕ อุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก 1. วาจาสุภาษิต ๑.๑ ดอกไม้บางมีกลิ่นแต่ไม่มีรส ฉันใด วาจาสุภาษิตย่อมมีผลแต่ไม่มีผลแก่อบุคคลผู้ทำอยู๋ ฉันนั้น ดอกไม้บางมีกลิ่น ฉันใด วาจาสุภาษิตย่อมมีผลแก่อบุคคลผู้อยู่ ฉันนั้น. ข.เถร (อรรฌ) มก. ๒๗/๗๘ ๑.๒ หมูงูค่อยออดทนการบันทิของสีจะไม่ได้ การบันทิของสีจะนั้นแหละจะชม IhQuuคามหมูงูคเห่นั้น ฉันใด วาะของอัญญเดียรีที่หลาย ก็ฉันนั้นเหมือนกัน จะทนวะของพระเกษทั้งหลายไม่ได้ ที่แว่ววะของพระเกษนั้นแหละ จะครองวะของเดียรีที่แหละนั้น. ข.เถร (อรรฌ) มก. ๕/๒๕ ๑.๓ ถ้อยคำของบิดาอันประกอบด้วยกรุณา ย่อมเป็นประโยชน์แก่บุตรทั้งหลาย น้ำมูรติที่ดงย่อมจะมีสีนั่น แต่เมื่อบุคคลดื่มแล้วก็แก้โรคทั้งปวงได้ ปุญญ์นี้จะอายุเวลาถูก ร่างกายของผู้อื่นก็ทำให้เจ็บปวด ฉันใด พระวาจาของพระตาคตติจะเป็นปราสจาก ก็ไม่ทำให้เกิดทุกข์แก่ใคร ย่อมทำลายกิเลสของสัตว์ทั้งปวงได้ ฉันนั้น. มิลิน. ๒๓๙ www.kalyanamitra.org