ความเข้าใจในอารมณ์และความรู้สึก : หน้า 256/370

๒๕๕ อุมาอูมไม่จากพระใครอิฏฐ ๒.๗๙ ปลายอายกินของสดคือเหยื่อ ย่อมกลิ่นเบ็ดที่คดซึ่งปกปิดไว้ด้วยเนื้ออ่อนเป็นเหยื่อ มนุษย์ไม่รู้จักความตายของมัน ฉันใด ขุ.ชะ. (ทั่วไป) มก. ๓๖๙/๓๗๕ ๒.๘๐ ถามเหล่านั้นแน่ๆทุกอย่าง ชื่อว่าลงเฉล่า เพราะไม่เป็นแก่นสาร ชื่อว่ามีรสร้อย น้อย เหมือนหยดน้ำที่คมมิด ขุ.เถรา (อรรถ) มก. ๕๔/๕๐ ๒.๘๑ หัวฝีหลังของไม่สะอาด คือ กีเลออมาบ บามขึ้น แก่เจ๋ด และแตกออกเพราะฉะนั้น กามคุณเหล่านี้ จึงอ่าวว่าดูหิว เพราะหลังของไม่สะอาด คือ กีเลออมาบ และเพราะมีภาวะบวมขึ้น แก่เจ๋ด และแตกออก โดยการเกิดขึ้น การคร่ำคร่า และแตกพังไป ขุ.อป. (อรรถ) มก. ๓๙๐/๓๙ ๒.๘๒ ฝนหย่อมวรดเรือนที่งามไม่ได้ ฉันใด ราคะหย่อมเสียจิตใจไม่ได้ออมนแล้วได้ฉันนั้น ขุ.ร (อรรถ) มก. ๔๐/๓ ๒.๘๓ มนุษย์ย่อมไป ออกไป ลอยไป แล่นไป ด้วยยานช้างบ้าง ยานม้าบ้าง ยานโคบ้าง ยานแกะบ้าง ยานแพะบ้าง ยานอูฐบ้าง ยานลาบ้าง ฉันใด สัตว์ออมน ไป ออกไป ลอยไป แล่นไป เพราะกำตันฉันนั้น ขุ.ม (อรรถ) มก. ๕๕/๕๑ ๒.๘๔ นำทั้งหลายมีซู่เป็นเครื่องประทุษร้าย หมู่สัตว์นี้มีราคะเป็นเครื่องประทุษร้าย ขุ.ธ (พุธ) มก. ๒๑/๒๑ ๒.๘๕ ควาามกำหนัดเมื่อจะเกิดขึ้นก็เกิดขึ้น เหมือนกำลังทำเครื่องหมายสำหรับจำไว้ว่า บุคคลชื่อว่าผู้มีความกำหนด เพราะฉะนั้น ท่านจึงว่าเป็นเครื่องทำเป็นเครื่องหมาย เหมือนลูกวัว ตัวที่เหมือนกันของ ๒ กระดูก ตราบเท่าที่ยังไม่ทำเครื่องหมายแก่ลูกวัวทั้ง ๒ ตัวนั้น ก็อมไม่มีที่สามารถจะได้ว่า นี้เป็นลูกวัวของกระดูกโน้น แต่เมื่อใดเอาเหล็กแหลมที่ปลายหอก เป็นต้น มาทำเครื่องหมายอย่างใดอย่างหนึ่ง ก็มีผู้สามารถรู้ได้ ฉันใด ฉันนั้นเหมือนกัน แม้ในความรั่วร้ายและความหลง ก็มีท่านอย่างเดียวกันนี้เอง ม.ม. (อรรถ) มก. ๑๑/๑๒