0 ครั้ง
บทความนี้อธิบายการใช้อุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก เพื่อแสดงให้เห็นถึงความสำคัญของความเพียรและการปฏิบัติในที่สงัด โดยยกตัวอย่างประโยคที่เปรียบเทียบธรรมชาติของการเรียนรู้และการเข้าถึงธรรม โดยเฉพาะการฝึกฝนจิตในสภาพแวดล้อมที่เหมาะสม จะทำให้สามารถเติบโตและพัฒนาได้รวดเร็ว เช่นเดียวกับการปลูกพืชในดินดีและบริสุทธิ์ ดวงจันทร์ที่ส่องแสงในความมืด เป็นต้น นอกจากนี้ยังมีการแนะนำให้ปฏิบัติในที่สงบเพื่อให้จิตใจอยู่ในสภาพที่พร้อมต่อการเรียนรู้.
-อุปมาอุปไมย
-ความเพียร
-พระไตรปิฎก
-ปฏิบัติธรรม
-สมาธิ