อุบามาอุไมจากพระไตรปิฎก : หน้า 234/370

๒๒๓๓ อุบามาอุไมจากพระไตรปิฎก ๕๗ เปรียบภิกษาชาวชงบ้านหรือออยู่ในบ้าน ถุมบุคคลล่าวว่าภิกษุปิ เป็นหนามของชาวบ้าน เหมือนกับบุคคลที่มีผลพวงทั้งตัว เข้าไปในเขาหญ้า ถูกตัดขาดเต็มตัว สงสผา. (พุทธ) มค. ๒๔/๙๗ ๕๘ มหาโจรต้องถึง ๓ ซึ่งฉีกช่องย่างเบา ปล้นสะดม และตีจีง เมื่อเทียบกับภิกษุชั่วแล้ว ประกอบด้วยองค์ ๓ คือ ๑. อาณที่ขุรุษ หมายถึง ประกอบด้วยภายมารจิวิจฉริ มโนจุจริ ๒. อาณัยปัชฌู หมายถึง เป็นผู้มีความเห็นผิด ประกอบด้วยอัตราต่ารทิสุ ๓. ได้พึงพังผู้อ่าน๔ หมายถึง อาณัยผู้ชานจากลบลบความชั่วของตน ทั้งหมดนี้ได้ชื่อว่า เป็นภิกษุปิประกอบด้วยโทษ ผู้ถือเตียน และได้ประสงค์ที่ไม่ใช่บุณเป็น อันมาก. อัง ติก. (พุทธ) มค. ๔๙/๒๐ ๖. สม่ะผู้หลอกลวง ๑. เปรียบเหมือนชายชนิดหนึ่งที่จะลายตนข้าว มีมลิาดเหมือนข้าวลิบ มีมลิสดเหมือนข้าวตายรวง พึ่งเกิดขึ้นในด้านสมบูรณ์ ราก กำบในของมัน เหมือนกับข้าวที่ดีเหล่านิ ตรบเท่าที่มันยังไม่อกรวง แต่เมื่อใด มันอกรวง เมื่อมันจิงทราบว่าา หญ้ากำลายต้นข้าว มีมลิสดเหมือนข้าวลิบ มีมลิสดเหมือนข้าวตายรวง ครั้นทราบอย่างนี้แล้ว เขาจึงถอนมันพร้อมทั้งราก เอาไปทิ้งให้พื้นที่นา ข้อนั้นเพราะคิดว่า หญ้าชนิดนี้อาจทำลายข้าวดินๆ เลย ฉันใด เปรียบเหมือนกองข้าวเปลือกกองใหญ่ที่เขากำลังสาดอยู่ในข้าวเปลือกกองนั้น ข้าวเปลือกที่ตั้วกอง เป็นกองอยู่ส่วนหนึ่งส่วนที่หักล้ม ลยอมพัดไปส่วนหนึ่ง เจ้าของย่อมเอาไม้กวดรัดข้าวที่หัก และสิบออกไปข้อนั้นเพราะเหตุใด เพราะคิดว่า มันอย่าไปนข้าวเปลือกที่ดีอื่นๆ เลย ฉันใดก็ฉันนั้นเหมือนกัน บุคคลบางคนในธรรมวินัยนี้ มีการกล่าวไป การล่อยกลับ เหมือนภิกษุเจริญเหล่านิ ตราบเท่าที่ภิกษุทั้งหลายยังไม่เห็นอาบัติของเขา แต่เมื่อใด ภิกษุทั้งหลายเห็นอาบัติของเขา เมื่อนั้นภิกษุทั้งหลายย่อมรู้จักเขาอย่างนี้ว่า ผู้เป็นผู้ประพฤติร้ายสมณะ ครับรู้ว่ายังนี้อ่อนน้อม (การลงโทษบุคคลผู้นสมควรอาเทพ) ออกไปให้พ้น. อัง อัครา (พุทธ) มค. ๓๗/๒๖ ๖. ในบางก่อน นายกงัตหนึ่งมีร่าเหมือนแกะ พวกเขาไม่รังเกียจ เข้าไปยังฝูงแกะ ฯ แกะทั้งตัวเมียตัวผู้ ครุ่นหาแล้ว ก็เนิ่นไป สมหทรามนบงก็อาจการเหมือนอย่างนั้น กระทำการปิดบังตัว เที่ยวหลอกลวงพวกมนุษย์ บางพวกประพฤติไม่กินอาหาร บางพวกนอนบน แผ่นดิน บางพวกทำกิริยาขัดลูสในตัว บางพวกตั้งความเพียรเดินกระโยงเท่า บางพวกดิน