พระไตรปิฎกและอุปมาอุปมัย อุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก หน้า 343
หน้าที่ 343 / 370

สรุปเนื้อหา

เอกสารนี้อภิปรายเกี่ยวกับอุปมาอุปมัยในพระไตรปิฎกที่ให้ข้อคิดเกี่ยวกับการปล่อยวางและความสำเร็จในชีวิต โดยเฉพาะในส่วนของการจัดการกับความโกรธและการนำธรรมะมาประยุกต์ใช้ในชีวิต การหลุดพ้นจากความเศร้าโศกในช่วงเวลาที่ตาย รวมถึงการมีสติและปฏิบัติตนให้ดีในทุกสถานการณ์ โดยอาศัยบทคัดย่อจากพระไตรปิฎกเพื่อสื่อสารถึงความสำคัญของการพิจารณาและการฝึกฝนตัวเอง

หัวข้อประเด็น

- อุปมาอุปมัยในพระไตรปิฎก
- การปล่อยวาง
- การจัดการกับความโกรธ
- การเตรียมพร้อมสำหรับความตาย
- การปฏิบัติธรรมในชีวิตประจำวัน

ข้อความต้นฉบับในหน้า

๙๙๙๙ อุปมาอปม่าจากพระไตรปิฎก ____________________ ๔.๑๑ บุคคลผิงฝังแห่งภาพ ไม่มีความถือตัว ทำกิจสำเร็จแล้ว หมดอาสะยอดยินดี เพราะเหตุความสิ้นอายุ เหมือนบุคคลนี้แล้วอากาศก็ระลอกประหาร ฉะนั้น ขุ.เถร (เถระ) มก. ๓๕/๒ ๔.๑๒ ภิกษุได้กำจัดความโกรธที่เกิดขึ้นแล้ว เสียได้ จุดหมองที่กำจัดพุทธท่านไปด้วยโอสถ ฉะนั้น ภิกษุผู้น้อยละฝังใน และฝังนอกเสียได้ ดูงูที่จะคราบเก่าค่ำคราบเสีย ฉะนั้น ขุ.ผู้,อุธรรม มก. ๖๑/๓ ๔.๑๓ พรหมมรรย์เราประพฤติดีแล้ว แม้มรรคราถ่อรบรบดีแล้ว ภพทั้งหลายอันไม่ชำนาญดี เราได้เห็นแล้ว เหมือนบุคคลยามพิษแล้ววันนั้น ฉะนั้น บุคคลผูธรรมน้อมสูงสุดแล้ว ไม่มีความต้องการอะไรในโลกทั้งปวง ย่อมไม่เศร้โศก ใน เวลาตาย จุดบุคคลที่ออกจากเรือนที่ถูกไฟไหม้ ฉะนั้น ขุ.เถร (เถระ) มก. ๕๕/๒ www.kalyanamitra.org
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More