อุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก : หน้า 205/370

20๙ อุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก --- 1. ธรรมดานกกระจอกย่อมอาศัยอย่าตามเรือนคน แต่ไม่พออาศัยของสิ่งหนึ่งสิ่งใดของคน มีใจเป็นกลางอยู่ และมากด้วยความจำ ฉันใด ก็ผู้อุปถัมภ์ความเพียร เมื่อเข้าไปถึงบ้านใครแล้ว ก็ไม่ควรติดในเตียง ดัง ที่นอน เครื่องประดับ เครื่องนุ่งห่ม เครื่องใช้ ของกินภาชนะใส่อย่างต่างๆ ของสด หรือบรในบ้านนั้น ควรมีใจเป็นกลาง ใส่ในแต่สมณญา ฉันนั้น. มิลิน. ๔๕๙ 2.6 ธรรมดาคา่งคาวเมื่อตายอยู่ในเรือนคน จะทำความเสียหายแก่คน ฉันใด ก็ผู้อุป ปรารภความเพียร เข้าไปถึงหนุ่มแล้ว ก็ไม่ควรทำความเดือดร้อนทุกข์ใจให้ใครด้วยการของของสิ่งนี้ หรือด้วยการทำไม่ดีทางกาย หรือพูดมากเกินไป หรือด้วยการทำให้ตนเป็นผู้สุขทุกข์กับคนในครูกลนั้น ไม่ให้เขาเสียบุญ ควรทำแต่ความเจริญให้เขา. มิลิน. ๕๓๓ 2. ความสนโดในปัจจัย ๔ 2.1 ก็ภิญญาไม่ดีแล้วในธรรมเหล่านี้ คือ บิดามาตา ที่นอน ที่นั่ง น้ำ ผ้าสงฆ์อุ เช่นหยาดน้ำไม่ติดบนใบ้ว ฉะนั้น. ช. ส. (พุทธ) มก. ๗๙/๘๕๙ 2.2 ความสนโดในปัจจัย ๔ และรวมเป็นที่ของความยินดี มิมีสลอกออกห่างจากความกำหนดในปัจจัย เปรียบเหมือนดวงจันท์ที่พินิจจากเมฆหมอก. มุ. มู. (อรรถ) มก. ๑๗/๒๒ 2.3 เธอเป็นผูสนโดด้วยจิวเป็นเครื่องบริหารกาย ด้วยบิดามาตเป็นเครื่องบริหารท้อง เธอจะไปทางทิศากาศใด ก็ถือไปเอง นกมีปะจะบินทางทิศากาศใด ก็มีปีกของตัวเป็นภักษาไป ฉันใด ก็ผูสนโดนั้นแหละ เป็นผูสนโดด้วยจิวเป็นเครื่องบริหารกาย ด้วยบิดามาตเป็นเครื่องบริหารท้อง เธอจะไปทางทิศากาศใด ก็ถือไปเอง. ม. ม. (พุทธ) มก. ๒๐/๓ 2.4 ในกาเน้นผ้าขนสลุกจิวปราถฎแก่เธอ ผู้นสนโดอยู่ด้วยความยินดี ด้วยความไม่หวาดเสียว ด้วยความอยู่เป็นสุข ด้วยการก้าวลงสู่นิพพาน เปรียบเหมือนข้าวสุกจากข้าวสาลี คิดเอาด้างออกแล้ว มีแกงและกับหลายอย่างของคุุณดีและบุรุษแห่งคุณดีนั้น ฉะนั้น. อัง.สัตตก. (พุทธ) มก. ๓๗๗/๕๕๙ 2.5 โชคนะ คือ คำว่าที่ได้มาด้วยบิสมัง จักปรากฎแก่เธอผู้นสนโด... ด้วยการก้าวลงสู่นิพพาน เปรียบเหมือนข้าวสุกจากข้าวสาลี คิดเอาด้างออกแล้ว มีแกงและกับหลายอย่างของคุุณดีและบุรุษแห่งคุณดี ฉะนั้น. อัง.สัตตก. (พุทธ) มก. ๓๗๗/๕๕๙