ข้อคิดจากพระไตรปิฎกเกี่ยวกับการให้และการรับ : หน้า 130/370

๑๒๙ อุบาสามิไม่จากพระไตรปิฎก ๑.๑ ธรรมดาดวงจันทร์ย่อมมีเผื่ออยากให้บังเกิดขึ้น ฉันใด ภิกษุผู้อรรถความเพียรจักควรเข้าไปสู่วิถีมีผู้นิยม ฉันนั้น ข้ออัศจรรย์พระพุทธเจ้านั่งสังยุคตินิกรณ์ว่าดูดุภิกษุทั้งหลาย เธอจงเข้าไปสัฏฐะสู่พระกุศลด้วยอาการเหมือนดวงจันทร์ อย่าทำกายให้คดงในตะกรูล คือ เชิงตรง อย่าค่อนภายในในตะกรูล คือ ลำรวมภายในในสถานที่ไปอ่อน มิฉน. ๔๘.๑ ๒. ผู้รับไม่บริสุทธิ์ ๒.๑ ทายกเป็นคณะมีศีล ถวายไทยธรรมที่ถือขึ้นโดยธรรม แต่ปฏิคาหก (ผู้รับ) เป็นคนทุศีล ทักษิณานี้เป็นเหมือนทักษิณาของพระเวสสันดรมหาราช. ที่ป่า (อรรถ) มก. ๑๒๓๕ ๒.๒ ข้าพองค์จะต้องการอร่อยอยากนั่งว่างเปล่าจากทักษิณโดยบุคคล ยักษ์ชื่ออินทะทะนัชถิถถวายทานแล้วดับหนอ ยังรุ่งเรืองยิ่งกว่าข้าพระองค์ ดูพระจันทร์ในหมู่ดาว. ข.ช. (ทั่วไป) มก. ๑๒/๑๒ ๒.๓ ชาวนาอุฉลาดได้มาแม้มีดี ใกล้ในสมัยกำจัดฝน ปลูกพืชที่มีสาระ ดูแลตลอดคืนวัน เมื่อไม่ถึงความประมาท ย่อมได้ข้าวดีกว่านำที่ไม่ดูของคนอื่น ฉันใด ผู้ศิลาแผ่ให้ทานแก่ผู้ศิล ย่อมได้ผลมาก ฉันนั้น. ม.อ. (อรรถ) มก. ๒๓/๓๙ ๓. ผู้ให้ ๓.๑ หมอผ้าบุรีเต็ม ใครใฝ่ดูผังดังกล่าว จะคายบัวออกนในเหลือ ไม่ยอมรักษาไว้ แม้ฉันใด ท่านเห็นอยากไม่ว่าจะตามราม สูงลง และปานกลาง ลงให้ทานอย่าให้เหลือ เช่นเดียวกันคืที่คว่าง ฉันนั้นเกิด. ข.ชา. (โภธิ) มก. ๕๕/๔ ๓.๒ ใครจะพิสูจน์ข่าวพระเวสสันดร พระองค์เป็นที่อุศัยของเหล่ายาว เช่น ธัญดล เป็นอุศัยแห่งเหลาสัตว์ ผู้เปรียบเหมือนแมรณีแก้รได้ พระองค์เปรียบเหมือนอุศัยท่าน้องตาม ลงดีได้ง่าย มีน้ำเน็น นารีรมย์ ดาราคะไปด้วยดอกบัวงาม ประกอบด้วยอองค์เกสร พระองค์เปรียบเหมือนนิวรณ์โคร่งใกล้ทาง มี่เทพานารีรมย์ใจ เป็นที่พอใจก้ของเดินทาง ผู้เมื่อยล้าเหนื่อยมานในเวลาร้อน