ข้อความต้นฉบับในหน้า
๒๕๕๕
อุมาอายุไม่จากพระไตรปิฎก
๖.๓ แก้วเหล้าทิพย์พร้อมด้วย สี กลิ่น และรส แต่ว่าเจือด้วยยาพิษ ทันใดนั้น มีบรมเดินฝวามร้อนอดอาเทเหนื่อยเมื่อลำมา กระทั่งหน้า คงพยายามได้บุญรับผู้นั้นอย่างนั้นว่า นาย แก้วเหล้าที่ถึงพร้อมด้วยสี กลิ่น และรส แต่ว่าเจือด้วยยาพิษ ถ้าประสงค์ ก็ลงดีเด็ด เพราะเมื่อดื่มเหล่านั้น ก็จะชาบชำนด้วยสีบ้าง กลิ่นบ้าง รสบ้าง ก็แผลครังดื่มก็แล้ว ตัวท่านจะถึงความตาย หรือถึงทุกข์แก่นักตาย เพราะการดื่มนั้นเป็นเหตุ ดังนี้
ลำดับนั้น บรมพึงคิดอย่างนี้ว่า ว่าเหล่านี้ดื่มแล้ว เราอาจจะบรรเทาได้ด้วยน้ำเย็น ด้วย เนยใส ด้วยข้าวสุตเต็ม หรือด้วยน้ำเชื่อโลโลซิร ค แต่เราไม่ดื่มเหล่านั้นเลย เพราะไม่เป็นประโยชน์ มีแต่ทุกข์เกเรช้านาน เขาพิจารณาแล้วดื่มแก้วเหล่านั้นแล้ว ไม่พึงดื่ม น้ำท่าจึงเสีย เขาไม่เข้า ถึงความตาย หรือความทุกข์แทบตาย เพราะการดื่มนั้นเป็นเหตุ แม้นักนั้น
สมณะหรือพราหมณ์เหล่านั้นใดก็อตกกล เห็นอารมณ์เป็นที่รักเป็นที่ชอบใจในโลกนั้น โดยความเป็นของไม่เที่ยง โดยความเป็นทุกข์ โดยความมีสภาพไม่ตัวตน โดยความเป็นโรคโดยความเป็นภัยแล้ว สมนะหรือพรานนั้นเหล่านี้ ชื่อว่าลัดหาได้แล้ว... ละอุปใด้แล้ว... ละทุกข์ได้แล้ว... พ้นจากชาติ ซร มรรคา โลกา ปริทะา ทุกข์ โทษนันซ์ และอุปายาส
สังขัน. (พุทธ) มก. ๒๖/๓๗๗
๖๔ พระพุทธองค์จึงทรงเปรียบเทียบว่า เหมือนต้นไม้ที่ถูกตัดแล้ว แต่รากยังอยู่ ย่อมงอกขึ้นมาใหม่ได้ ต้นหมาก เช่นกัน หมู่สัตว์ทั้งหลายยังจัดไม่หมด ย่อมทำให้เข้าถึงความทุกข์บ่อยๆ ในภพที่เกิดนั้นเอง
ข.๕. (พุทธ) มก. ๓๐/๒๓๙
๗๗. อริยมรรคมองค์ ๘
๗.๕ หม้อที่คว่ำอ่อนให้บัวไหลออกอย่างเดียว ไม่ทำให้กลับไหลเข้า แม้นใด คิญจุริอ rivol จะประกอบด้วยองค์ ๘ กระทำให้มากซึ่งอริยมรรคองค์ประกอบด้วยองค์ ๘ ย่อมจะบายอุกูลธรรมอันลามาออกอย่างเดียว ไม่ให้กลับคืนมาได้ ฉันนั้นเหมือนกัน
สังม (พุทธ) มก. ๓๐/๑๙๙
๗.๒ เมื่อพระอาทิตย์จะขึ้น สิ่งที่ขึ้นก่อน สิ่งที่เป็นนิมิตามก่อน คือแสงเงินแสงทอง สิ่งที่เป็นเบื้องต้นเป็นนิมิตามก่อน เพื่อความบังเกิดแห่งนิมมรรค์ประกอบด้วยองค์ ๘ ของภิษฎุ คือ ความถึงพร้อมแห่งญาณฉันนั้น
สังม (พุทธ) มก. ๓๐/๗๕๔