อุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก : หน้า 197/370

1. ๑๗ อุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก 3.5 พวกภิกษุที่โง่าเวลานั้น อันพระเถระทั้งหลายให้การศึกษาแล้วเหมือนอย่างนั้น จักไม่คารพกันและกัน ไม่เอื้องเพื่อในพระอุปชาลาภยาครร มันเป็นเหมือนม้าพิการ ไม่เอื้อเพื่อนาย ลารติ ฉนั้น. ข.อเณร ( เณร) มค. ๓๕/๒๕ 3.6 พระสงฆสัมพุทธเจ้าทรงยกย่องพระสงฆ์ (คราวนางชาดดีโคดมมีภาวังคู่ใหม่) ให้ปราถนา ดังบิดาย่อยๆของคุณความดีของตนที่พี่พระราชา ซึ่งประทับท่ามกลางหมู่ อำมาตย์ นายประตู หมู่โยธา และราชบัณฑิต มิลิน. ๑๕๔ 4. ความเคารพในการปฏิสันถาร 4.1 ธรรมดาตนไม่ยอมให้รับเจ้าเข้าไปหาอาเค่ ฉันใด ก็ฤษผู้ปราศความเพียร ก็ควรต้องรับผู้อื่นมาหารตนด้วยอามิ หรือธรรม ฉนั้น. มิลิน. ๕๕๗ 5. การจับผิด 5.1 โทษของบุคคลเหล่าอื่นเห็นได้ง่าย ฝ่ายโทษของตนเห็นได้ยาก เพราะว่าสองคน ยอมโปรยโทษของบุคคลอื่นเหมือนบุคคลโปรยเกลบ แต่ย่อมปิดโทษของตน เหมือนพรานนกปิดอัตราพด้วยเครื่องปิดปาก ฉนั้น. ขุร ( อรรถ) มค. ๔/๔