การปฏิบัติธรรมเพื่อความสงบในจิตใจ:พระธรรมเทศนา คำสอน

การปฏิบัติธรรมเพื่อความสงบในจิตใจ อุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก หน้า 319

หน้าที่ 319 / 370

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาในบทนี้สอนเกี่ยวกับการอบรมจิตใจเพื่อให้มีความเพียรและไม่ยึดติดในสิ่งต่างๆ โดยยกตัวอย่างเปรียบเทียบกับธรรมชาติ เช่น อากาศที่ไม่ตั้งอยู่ในที่ใด พร้อมทั้งการสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าให้พระราหุลเข้าใจถึงการไม่มีความหวั่นไหวต่อสิ่งทั้งปวง การไม่ให้สิ่งที่พอใจและไม่พอใจมาครอบงำจิตใจ ทำให้สามารถมีจิตที่สงบได้อย่างแท้จริง.

หัวข้อประเด็น

-การอบรมจิตใจ
-การปฏิบัติธรรม
-การไม่ยึดติด
-ความสงบในชีวิต
-คำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า

ข้อความต้นฉบับในหน้า

๕.๑๐ ธรรมดาอากาศอํ่ามใจดี ไม่ข้อง ไม่ตั้ง ไม่พัวพันอยู่ในสิ่งใด ฉันใด ภิกษุผูปรารถนาความเพียรไม่ควรหยุดคอ้ง ไม่ควรรัดอยู่ ไม่ควรตั้งอยู่ ไม่ควรผูกพันอยู่ในกระลูก หมู่คณะ ลาอาวาส เครื่องกังวล ปัจจัย และก็ใส่แต่พวก ฉันนั้น ข้อนี้สัมภาษพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงสอนพระราหุลไว้ว่า ดูก่อนราหุล อากาศอ่อนใม่ตั้งอยู่ในที่ใดได้ ฉันใด เธอจงอบรมจิตใจให้สมอากาศ ฉันนั้น เพราะเมื่อเธออบรมจิตใจให้สมอากาศได้แล้ว ผลสละอันเป็นที่พอใจ และไม่พอใจ ย่อมไม่ครอบงำจิตใจได้ มิคิน. ๔๕๐ ๕.๑๑ ธรรมดา พายู่ย่อมพิเรนไป ไม่หวั่นไหวเสียดยิ่ง ฉันใด ภิกษุผูปรารถนาความเพียร ก็ไม่ควรหวั่นไหวต่อสิ่งทั้งปวง ฉันนั้น มิคิน. ๔๘๘

การปฏิบัติธรรมเพื่อความสงบในจิตใจ : หน้า 319/370

สรุปเนื้อหา

หัวข้อประเด็น

ข้อความต้นฉบับในหน้า

หน้าหนังสือทั้งหมด

หนังสือที่เกี่ยวข้อง