อุบายและความคิดจากพระไตรปิฎก : หน้า 102/370

อุบายอันไม่น้อยจากพระไตรปิฎก ๔.๑๒ ต้นไม้มีมิง แล้บิวิตแล้ว แมกะทะของต้นไม้นั้นไม่ถึงความบริบูรณ์ แม้เปลือกก็ไม่ถึงความบริบูรณ์ แต่พี่ไม่ถึงความบริบูรณ์ แม้นี่ไม่ถึงความบริบูรณ์ ฉันใด ฉันนั้นเหมือนกัน แลภิคุณทั้งหลาย เมื่อสัมมามนาของภิคุณผู้ศีลศักดิ์แล้ว ย่อมเป็นธรรมมีปัญญาขาดแล้ว อัง.ปัญจก (พุทธ) มก. ๑๖/๑๖ ๔.๑๓ บุรุษถูกตัดศีรษะแล้วไม่อาจมีสรีระคุ้มกัน แม้นฉันใด ภิคุณนี้ฉันนั้นเหมือนกัน มีความกำหนดยินดีการบูชดี คลังดี จับดี ต้องดี จับเคล้นดี ของบูชาบุคคลผู้นั้นได้ราคาว่า ลงไป เหนื่อยเข้านา ย่อมไม่เป็นสมะ ไม่เป็นธิดาของพระศาคยบุตร เพราะเหตุนี้จึงจัดว่าเป็นปาราชิก วิ.ภิคุณฺฺ (อรรถ) มก. ๕/๙ ๔.๑๔ ไปไม่เหลือทองหลุดจากขั้วแล้วไม่ควรเพื่อจะเป็นของเขียวสดขึ้นได้ แม้นฉันใด ภิคุณนี้ฉันนั้นแหละ รู้อยู่ว่า ภิกษูนี้ล่วงปราชญ์ธรรมแล้ว เมื่อเธอทอดฐาระว่าจักไม่โจ๋ด้วยตน จังไม่นอกแกล้งดั่งนี้เท่านั้น ย่อมไม่เป็นสมะ ไม่เป็นธิดาของพระศาคยบุตร เพราะเหตุนี้ จึงจัดว่าเป็นปาราชิก วิ.ภิคุณฺฺ (อรรถ) มก. ๕/๑๙ ๔.๑๕ คีลานนาเกิดจากเสียงแล้วเป็นของกลั้วต่อให้ติดสนิทก็ไม่ได้ แม้นฉันใด ภิคุณฉันนั้นเหมือนกัน จงใจพรากายมนุษยชาติแล้ว ย่อมไม่เป็นสมะ ฯไม่เป็นเชื้อสายพระศาคยบุตร เพราะเหตุนี้ จึงจัดว่า เป็นปาราชิก วิ.มคฺ (อรรถ) มก. ๒/๒๗ ๔.๑๖ ตันตาลมีดั่งด้วนแล้ว ไม่อาจจะงอกอีก แม้นฉันใด ภิคุณฉันนั้นแหละ มีความอยากอันลามก อันความอยากครอบงำแล้ว พูดออกอตุรินสมธรรมอันไม่มีอยู่ อันไม่เป็นจริง ย่อมไม่เป็นสมะ ไม่เป็นเชื้อสายพระศาคยบุตร เพราะเหตุนี้ จึงจัดว่า เป็นปาราชิก วิ.มคฺ (อรรถ) มก. ๑/๓๓ ๔.๑๗ อันส่งภิคุณมิกลาขบทำลายท่ามกลาง ชื่อว่า มีศลุต หากทำลายสองสามศาลบาทตามลำดับ ภภิคุณชื่อว่า มีศลุต ดุจแม่โคมีจุดลายไปงัวตน ม.มุ. (อรรถ) มก. ๑๙/๓๓ 5. พระวิเนษ ๕.๑ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า เมื่อเราล่วงลับไปแล้ว ส่งสัญจรแจกอถลิกขาบทธเล็กน้อยก็ถอนอดีต"