การเปรียบเทียบพระพุทธศาสนาและธรรมชาติ อุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก หน้า 64
หน้าที่ 64 / 370

สรุปเนื้อหา

ในบทสนทนานี้ พระเจ้ามิลินต์ตั้งคำถามต่อพระนาคเสนเกี่ยวกับการไม่รับถวายผ้าจากพระนางปชาบดีโคดมี้ และได้เรียนรู้ถึงเหตุการณ์ต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับการบรรลุธรรม รวมถึงการเปรียบเทียบและการรับรองความเป็นพระอรหันต์ เหมือนกับการทำความสะอาดและการรับรู้ธรรมที่สว่างขึ้นเมื่อดวงอาทิตย์ขึ้น ซึ่งทำให้เห็นคุณค่าของพระสงฆ์และหลักธรรมในชีวิต.

หัวข้อประเด็น

-การบรรลุธรรม
-พระอรหันต์
-การถวายของ
-การเปรียบเทียบ
-พระพุทธศาสนา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

๔.๑๗ ไกลสีสะมีแสงสว่างพราวเป็นพระยะเนื้อ ซึ่งมีเท้าหน้า และเท้าหลังแดงจัด ย่อมไม่อาจอยู่ในป่า เข้าหรือกองหยากเหยื่อ แต่เข้าไปสู้มวลชนกว้างสามพันโยชน์ อยู่ในถ้ำแก้วมิ ฉันใด พระเจ้าจักรพรรดผูเป็นใหญ่ในทิพย์ทั้งสี่อย่ามีเกิดในตราประเกิด แต่ยมเกิดในพระพุทธศาสนา ซึ่งแวดล้อมด้วยอริยมรรคเทพนั่น ฉันนั่นเหมือนกัน ม.ม. (อรรถ) มก. ๑๘/๑๘ ๔.๑๕ เม็ดผักกาดอ่อนมิได้อยู่ในปลายเหล็กเหลมไฟไม่ลูกโพลนในน้ำ พิษพึงหลายอ่อนไม่งอกในแผ่นหิน ฉันใด สมณะเหล่านี้จ่อมไม่เกิดในสทธิเดียรษภายนอก ฉันนั้นเหมือนกัน. ม.ม. (อรรถ) มก. ๑๘/๑๗ ๔.๑๖ คฑาสิ์สผู้บรรลุพระอรหันต์ว่าไม่บรรพชา ต้องบริจาคพานในวันนั้น อุปมาดั่งปฐพีผู้มีบุนย่อย เมื่อได้รับสมบัติตามใหญ่แล้ว ก็สามารถหารักษาความเป็นสิระไว้ได้ ฉันใด คฑาสิ์สผู้สำเร็จพระอรหันต์แล้ว ก็อาจจะรับรองความเป็นพระอรหันต์ได้ ฉันนั้น. มิน. ๓๒ ๔.๑๗ เมื่อดวงอาทิตย์ขึ้นย่อมทำให้เห็นสิ่งต่างๆ ทั้งสะอาด และไม่สะอาด ฉันใด พระกิริยผู้งรับธรรมก็ให้ผู้ชมอ่อนถูกวิชชาปิดไว้ ให้ได้เห็นนางธรรมต่างๆ ฉันนั้น. มิน. ๔๓ ๔.๑๘ พระเจ้ามิลินต์ตรัสถามพระนาคเสนว่า พระบรมศาสดาทรงไม่รับการถวายผ้าจากพระนางปชาบดีโคดมี้ เพราะเหตุใด พระนาคเสนตอบว่า พระบรมศาศดาทรงไม่รับ แต่ทรงให้พระนางถวายแก่พระสงฆ์ เพราะพระบรมศาสดาจะทรงยอองคุณของพระสงฆ์ไว้บารมี เหมือนดมเมี่ยวปิ้ยั้งมีชีวิต ย่อมย่อมคุณของบุตรในที่เฝ้าพระราชทมฺกลางหมู่เจ้านายและสนานดี. มิน. ๑๔๔ ๔.๑๙ เจ้ามิลินต์ตรัสถามพระนาคเสนว่า สมณะทูลสิ่งใดคุซิผ้าสะมุธิสีคล้ำกันอย่างไร พระนาคเสนตอบว่า ขอถวายพระพร สมณะทูลสิ่งมิศลิษติแล้วก็ยังทำวิบัติทานของทายกให้บริจาคได้เปรียบเหมือนหน้า แม่ขุ้นย่อมชำระล้างซึ่งโลภ เลน ฝุ่นละออง เหงือโลให้หย่อยไปได้ เปรียบเหมือนน้ำ แม่ขุ้นย่อมชำระล้างซึ่งโลภ เหงือโลให้หย่อยไปได้ เปรียบเหมือนน้ำน้ำอาก็งันจะร้อนยิ่งดับไฟคงใหญ่ได้ เปรียบเหมือนโขนะแม่ปราศจากการสยองกำจัดความหัวใจได้ ฉันนั้น. มิน. ๑๒๕
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More