อุปมาอุปมัยจากพระไตรปิฎก อุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก หน้า 242
หน้าที่ 242 / 370

สรุปเนื้อหา

บทความนี้นำเสนออุปมาอุปมัยเกี่ยวกับการทำงานของจิตในทางธรรมจากพระไตรปิฎก โดยอธิบายถึงธรรมชาติของจิตที่ขาดสมาธิ เปรียบเทียบกับลิงในป่า การจับไม้ และร่างกระดูกที่เป็นที่อยู่ของจิต พร้อมกับการอธิบายถึงความยากในการควบคุมจิตเมื่อไม่มีกำหนดความชัดเจน ต้องมีความพยายามเพื่อให้จิตปรากฏตามที่ตั้งใจ รวมถึงการทำความเข้าใจในวิปัสสนามัฑุฐานที่จะช่วยให้พ้นจากอุปสรรคต่าง ๆ

หัวข้อประเด็น

-จิตกับสมาธิ
-อุปมาจากพระไตรปิฎก
-การปฏิบัติด้านจิตใจ
-การเข้าถึงความสงบ
-ธรรมชาติของจิต

ข้อความต้นฉบับในหน้า

๒๓๙ อุปมาอุปมัยจากพระไตรปิฎก ภาพ: ภูเขา ๑. ธรรมชาติดงจิต ๑.๑ เมื่อจิตพลังออกนอกทาง คือ จิตหมุนไปอารมณ์ต่างๆ เพราะเว้นจากสมาธิ... ท่านเหล่านี้ขาดสมาธิ เป็นเหตุที่จะจะได้โอกาส เปรียบเหมือนลิงในป่ากระโดดตามงูไม่ในป่า ฉะนั้น. ม.ม. (อรรถ) มค. ๑๐/๒๓๓ ๑.๒ การได้อารมณ์เหมือนการจับไม้ ลิงนั้นเทียวไปโน้บ ปล่อยถึงไม้นั้น แล้วไปจับถึงไม้อื่นๆ ฉันใด แม้จิตนี้ก็ฉันนั้น. สัง.นิว. (อรรถ) มค. ๒/๒๓๙ ๑.๓ กระท่อม คือ ร่างกระดูกนี้ เป็นที่อยู่ของจิตคือจิต เพราะฉะนั้น จิตคือจิต จึงกระเดือกกระสนออกจากกระท่อมที่มีประตู ๔ พยายามวิ่งวนไปทางประตูอย. ขุ.เถร. (อรรถ) มค. ๕/๕๙ ๑.๔ จิตนี้ อนภิษุผู้ปรารถนาความเพียรยิ่งขึ้นจากกลีย คือ กามคุณ ๕ แล้วชี้ไปในวิปัสสนามัฑุฐานเพื่ออล่วงมาร ย่อมดั้นรุดปล่อยอันธพานเบียดเบียนจากน้า แล้วโยนไปบนบนดินรนอยู่ ฉะนั้น. ขุ.เถร. (อรรถ) มค. ๕/๕๙ ๑.๕ จิตนี้วัดแก่งเขานวาน ห้ามได้แต่ยาก เพราะยังไม่ปรากฏความกำหนด. ขุ.เถร. (พุทธ) มค. ๕๙/๑๙๙
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More