อุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก อุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก หน้า 77
หน้าที่ 77 / 370

สรุปเนื้อหา

เนื้อหานี้กล่าวถึงการอุทิศส่วนบุญตามหลักธรรมในพระไตรปิฎก โดยใช้สัญลักษณ์ต่างๆ เช่น น้ำตกลงพื้นดินเพื่อสื่อถึงผลบุญที่เกิดขึ้นจากการให้แก่ผู้อื่นอย่างต่อเนื่อง รวมถึงการแบ่งปันผลบุญไปยังมนุษย์และเทพดาที่แตกต่างกัน เป็นต้น. ทั้งนี้มีการเปรียบเทียบและอุปมาเพื่อให้เข้าใจถึงความสำคัญของการทำกุศลที่ส่งผลดีต่อโลกนี้และโลกหน้า.

หัวข้อประเด็น

-การอุทิศส่วนบุญ
-อุปมาอุปไมย
-ผลของกุศล
-พระไตรปิฎก
-ความสำคัญของการให้

ข้อความต้นฉบับในหน้า

อุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก 3. การอุทิศส่วนบุญ 3.1 น้ำตกลงบนที่ดอน ย่อมไหลไปสู่กลุ่ม ฉันใด ท่านที่ทยอยให้ไปจากมนุษย์โลกนี้ ย่อมสำเร็จผลแก่ผู้อื่น ฉันนั้นเหมือนกัน ข.ข. (พุทธ) มก. ๗๙/๒๓๗ 3.2 ห้วยน้ำเติมแล้ว ย่อมยังสารให้เต็ม ฉันใด ท่านที่ทยอยให้ไปจากมนุษย์โลกนี้ ย่อมสำเร็จผลแก่ผู้อื่น ฉันนั้นเหมือนกัน ข.ข. (พุทธ) มก. ๗๙/๒๓๗ 3.3 น้ำที่หมู่มะให้ตกลงบนที่ดอนบน บนภูมิภาคที่สูง ย่อมไหลลงกลุ่ม คือ ไหลไปยังภูมิภาคที่ต่ำ ฉันใด ท่านที่หมู่ญาติธรรมสวยให้จากมนุษย์โลกนี้ ย่อมสำเร็จผลแก่หมู่เปรต ฉันนั้นเหมือนกัน ข.ข. (อรรถ) มก. ๗๙/๒๓๖ 3.4 ฝนหน้าใหญตกลงมาม่อยอำเภอแม่น้ำ คลอง บึง สระ ที่ดอนทั้งสิ้นเต็มไปด้วยน้ำ แล้วยังไหลไปได้รอบตัว ฉันใด กุศลมีผลมากจึงอาจแบ่งไปยังมนุษย์ และเทพดาดอื่นๆ ได้ ฉันนั้น มิลิน. ๖๓/๕
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More