อุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก อุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก หน้า 207
หน้าที่ 207 / 370

สรุปเนื้อหา

บทความนี้สำรวจและสรุปความหมายของอุปมาอุปไมยในพระไตรปิฎก โดยเฉพาะในบทที่กล่าวถึงความสำคัญของการมีธรรมะ และการปฏิบัติตนอย่างถูกต้องเพื่อให้มีความสุขในปัจจุบัน เช่น การปฏิบัติเพื่อรักษาตัวเองด้วยกายที่ถูกต้องและมีความรู้สึกที่ดีต่อส่วนรวม. ท่านผู้ศึกษาควรมีความเข้าใจว่าอุปมาอุปไมยนี้ช่วยให้เห็นคุณค่าของการดำเนินชีวิตอย่างมีสติในสภาพแวดล้อมที่เป็นอยู่. สำหรับผู้ที่ต้องการเพิ่มพูนความรู้เกี่ยวกับหลักธรรมะของพระพุทธเจ้าสามารถศึกษาเพิ่มเติมได้ที่ dmc.tv

หัวข้อประเด็น

-อุปมาอุปไมยในพระไตรปิฎก
-การปฏิบัติตนอย่างถูกต้อง
-การรักษาความสุขในปัจจุบัน
-หลักธรรมะที่สำคัญ

ข้อความต้นฉบับในหน้า

20b อุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก ๒.๑๒ กาลใดแล เธอจัดรีกมหาปรีชิวิกต ๘ ประการนี้ และจักเป็นได้ตามความปรารถนา ได้โดยง่ายดาย ซึ่งถาน ๔ นี้ อันนี้ฉลาดยิ่ง เป็นเครื่องอยู่เป็นสุขในปัจจุบันในกาลนี้ ยอดงองด้วยนุจริตา จักปรากฏแก่เธอผู้สันโดษ.... ด้วยการก้าวลงสู่พานเปรียบ เหมือนเกลาสังก์ๆ คือ เนยใส เนยข้น น้ำมัน น้ำผึ้ง น้ำอ้อย ของคูหนีดหรือบุตรของคูหนีด ฉบับ, สัตตลด. (พทธ) มก. ๗๓/๕๐ ๒.๑๓ ท่านเองมิจฉิมเสมอด้วยแผ่นดิน น้ำ ไฟ ลม ผ้าชั่วติ มีความรู้สึกเตือนตัวเหมือนเด็ก ฉันทาล มีความคิดไม่ทำลายใครๆ เหมือนโคผูเขาหัก มีความรู้สึกอึดอัด ระอา รังเกียจจากอันเปื้อนา เหมือนหนุ่มสาวแต่งตัวสวยเรียบร้อย รังเกียจซากสัตว์ต่างๆ Must be the person who maintains oneself with physical body in the right way. ฉบับ, ส. (อรรถ) มก. ๗๓/๗๖.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More