อุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก อุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก หน้า 210
หน้าที่ 210 / 370

สรุปเนื้อหา

เนื้อหาเกี่ยวกับความมักตัญญูและความอัตตัญญู ซึ่งอธิบายผ่านอุปมาอุปไมยที่ใช้งานได้จริงในชีวิตประจำวัน โดยเฉพาะการประพฤติปฏิบัติในเรื่องกรรมและผลของกรรมตามหลักพระพุทธศาสนา ความมักตัญญูคือการเข้าใจถึงผลของการกระทำ หากมีการประพฤติดี ย่อมได้รับการตอบแทนในทางดี ในขณะที่ความอัตตัญญูบ่งบอกถึงกรรมที่่ทำไม่ดีจะส่งผลเสีย ตลอดจนมีอุปมาอุปไมยเพื่ออธิบายให้เห็นภาพชัดเจน เช่น กรรมที่บุคคลทำในอดีตบรุษย่อมฉิบหาย เช่นเดียวกับพิธีที่ว่านในไฟ ซึ่งทำให้เห็นถึงผลของการกระทำในแต่ละกรณีอย่างชัดเจน

หัวข้อประเด็น

-ความมักตัญญู
-ความอัตตัญญู
-กรรมและผลของกรรม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

๒๐๙ อุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก ๑. ความมักตัญญู ๑.๑ บุคคลซึ่ง หรือนอที่ร่มเงาของต้นไม้ใด ไม่พึงพักก้านถึงของต้นไม้นั้น เพราะบุคคลผู้ประทุษร้ายติเตียนคนเป็นซ้ำซ้อน ข.ซา. (อรรถ) มก. ๕๙/๕๐ ๑.๒ กรรมที่บุคคลทำในคตตญ์มีศีล มีความประพฤติดีประเสริฐ ย่อมไม่ฉิบหายไปเหมือนพิธีที่บุคคลว่านลงในนาฏี ฉะนั้น. ข.ซา. (โภซี) มก. ๕๙/๖๒ ๒. ความอัตตัญญู ๒.๑ กรรมที่บุคคลทำในอดีตบรุษ ย่อมฉิบหายไม่งองาม เหมือนพิธีที่บุคคลว่านลงในไฟ ย่อมฉิบหายไม่งองาม ฉะนั้น. ข.ซา. (โภซี) มก. ๕๙/๖๒ www.kalyanamitra.org
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More