อุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก : หน้า 47/370

อุปมาอุปไมยจากพระไตรปิฎก ๒.๓.๑๑ ถ้าพระสัมมาสัมพุทธเจ้าของศาสดาเจ้าทั้งสองพิพากษ์ขึ้น หมื่นโลกธาตุนี้ก็ราไว้ไม่ได้ ฯฯ ไม่พึงตั้งอยู่ได้ เปรียบเสมือนบูรพผูมีความสุขพิบโรคโฉลกตามความต้องการ คือ เมื่อหัวก็บริโภคเต็มอิ่ม (แก่แล้ว) ของบูรพนั้น ที่ป่า (เถระ) มก. ๑๕/๒๕๕ ๒.๓.๑๒ หมื่นโลกธาตุนิรนาถพระพุทธเจ้าได้พระองค์เดียว ทั้งทรงคุณของพระตถาคตไว้ได้พระองค์เดียวเท่านั้น พระนาคเสนถวายพระพรแกะพระนามมิลินท ว่า มาหาพิตร ในโลกล้นเกவு ๒ เล่ม บรรจุด้วยรัตนะจนเต็มเสมอปาก คนทั้งหลายก็พากันขนเอารัตนะของเกวียนเล่มหนึ่งมาเกลี้ยวไว้ในเกวียนอีกเล่มหนึ่ง มาหาพิตร เกวียนเล่มนั้นจะพิสูจน์รัตนะของเกวียนนั้นไว้ได้หรือไม่ พระยามิลินทสรตวา ท่านผู้จริญ เกวียนนั้นอ่อนมาราไว้ได้ไม่แน่ ดูของเกวียนนั้นพึงให้ฐบำร้องเกวียนนั้นพิสูจน์ให้บ้าง ลำของเกวียนนั้นพิ่งให้บ้าง พระนาคเสนทูลถามว่า เกวียนอ่อนพักไปด้วยการขนรัตนะที่มากเกินไปหรือไม่ พระยามิลินทสรตวา ใช่แล้ว ท่านผู้จริญ พระนาคเสนถวายพระพรว่ามะ หม่ามิทธิ์ ข้อนี้อุปไมยฉันนั้น แผ่นดินย่อมหวั่นไหวด้วยธรรมที่หนักยิ่ง ที่ป่า (เถระ) มก. ๑๕/๒๕๕ ๒.๓.๑๓ ถ้าพระสัมมาสัมพุทธเจ้าของพระองค์พิพัฒน์จ่ออยู่ในขณะเดียวกัน การะเลาะวิวาทแม่ของบริษัทพิงบังเกิดขึ้น มนุษย์ทั้งหลายก็จะเป็นสองฝักสองฝ่าย โดยกล่าวว่าพระพุทธเจ้าของพวกท่าน พระพุทธเจ้าของพวกเรา มหาพิตร เปรียบเสมอบริษัทของอำมาตย์ผู้นำลังสองคน พิงเกิดการวิวาทกัน คนเหล่านั้นจะเป็นสองฝักสองฝ่าย โดยกล่าวว่า อำมาตย์ของพวกท่าน อำมาตย์ของพวกเรา ที่ป่า (เถระ) มก. ๑๕/๒๕๕ ๒.๓.๑๔ แผ่นดินใหญ่นี้มีเพียงเท่านั้น สารใหญ่มีเพียงเท่านี้ ภูเขาสินร์ออแงแห่งภูเขาใหญ่ประเสริฐที่สุดก็มีลูกเดียวเท่านั้น อากาศใหญ่มีแต่เดียวเท่านั้น หัวสักกะผู้ใหญ่เมืองก็เดียวเท่านั้น พระพรหมมีใหญ่เมืองก็เดียวเท่านั้น พระตถาคตของสมาสัมพุทธเจ้าก็มีพระองค์เดียวเท่านั้น พระองค์เสด็จอุปติยน์ในที่ใด ในที่นั้นไม่มีโอกาสแก่พระพุทธเจ้าหลายองค์อื่น จะนั่น พระตถาคตของสมาสัมพุทธเจ้าของเดียวเท่านั้น ยอมอุปตั ตันในโลก ที่ป่า (เถระ) มก. ๑๕/๒๖