ข้อความต้นฉบับในหน้า
๓
อุปมาฯมิยาจากพระวัจฉ
๓.๔ ธรรมดาหาสมทรย่อมอยู่ร่วมกับสัตว์ใหญ่ฉันใด ภิกษุผู้ปรารถนาความเพียรจึงควรอยู่ร่วมกับเพื่อนพรหมจรรย์มนักน้อย ผู้สัมผัสด้วยอาณาจักรยิรา ผู้มีศิลปเป็นที่รัก ผู้เป็นที่เคารพเป็นที่นับถือ ผู้ดำเนินทิ้งความชั่ว ผู้เกี่ยวสอน ผู้ให้แจ้ง ผู้ให้เห็นจริง ให้อาหารแก่พญาให้สำเร็จ ฉันนั้น.
มิลิน. ๔๙๔
๓.๕ ธรรมดาแก้วมณีย่อมอยู่ร่วมกับแก้วที่เกิดเอง ฉันใด ภิกษุผู้ปรารถนาความเพียรจึงควรร่วมกับแก้วมณี คือ พระอริยะเจ้า ฉันนั้น.
มิลิน. ๔๕๘
๑.๗ ธรรมดาปาย่อมเป็นที่อาศัยของพระอรหัตเจ้าทั้งหลาย ฉันใด ภิกษุผู้ปรารถาความเพียรจึงควรร่วมกับอริยบุคคล ฉันนั้น.
มินิน. ๔๗๗
2. อานิสงส์ของการเป็นบัณฑิต
2.1 เมื่อพระอาทิตย์จะขึ้น สิ่งที่ขึ้นก่อนสิ่งที่เป็นมิดาเป็น คือ แสงเงินแสงทอง สิ่งที่เป็นเบื้องต้นมิดาเป็นมิตรก่อน เพื่อความบังเกิดแห่งอริยมรรคนิประกอบด้วยองค์ ๘ ของภิกขุ คือ ความเป็นผู้มีจิตใจดี ฉันนั้นเหมือนกัน.
สังม. (พุทธ) มก. ๓๐/๙๔
2.2 สัตบรรพ์หลายยอดปรากฏในที่ใกล้เหมือนเขาหิมพานต์ ส่วนสตุบรบูรณ์ไม่ปรากฏในที่นี้ เหมือนลูกครันเขาที่ไปบริเวณ จนั่น.
ชู.ร. (อรรถ) มก. ๓๓/๑๔๔
2.3 ทางที่ขาดติตไปเหมือนทางที่มุ่งไปสมดังคำตั้งค้องทั้งสิ ค และตกลงมาเต็มหลุม และบ่อ นำความงอกงามของรวงข้าวลักษณะต่างๆ มาให้ ฉะนั้น.
อัง.ก. (อรรถ) มก. ๓๔/๖
2.4 กลิ่นดอกไม้ไม่มหวานนม กลิ่นจันทนกายญาณ หรือกลิ่นละลิไม่หวานนม แต่กลิ่นของสัตบรรพ์หอมหวานนมฟุ้งจรไปทั่วทุกทิศ.
ชูชา (โพร) มก. ๕๙/๕๔๕
3. อานิสงส์ของการครบขันติ
3.1 ถ้าวิญญูชนเข้าไปยังใกล้บัณฑิตแม้ครูเดียว เขาย่อมรู้แจ้งธรรมได้บังเกิดล้นรู้ รสแง. ฉันนั้น.
ชู.ร. (ทั่วไป) มก. ๑๑/๑๑๙